Сяргей Васілевіч Бялецкі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Сяргей Васілевіч Бялецкі
Дата нараджэння 21 жніўня 1953(1953-08-21)
Месца нараджэння
Дата смерці 19 лютага 2022(2022-02-19) (68 гадоў)
Месца смерці
Грамадзянства
Род дзейнасці археолаг, гісторык, выкладчык універсітэта
Навуковая сфера археалогія[1], гісторыя[1], сфрагістыка[1] і геральдыка[1]
Месца працы
Навуковая ступень доктар гістарычных навук
Навуковае званне
  • прафесар[d]
Альма-матар

Сяргей Васілевіч Бялецкі (21 жніўня 1953, Ленінград — 19 лютага 2022, Санкт-Пецярбург) — савецкі і расійскі археолаг, гісторык. Доктар гістарычных навук, вядучы навуковы супрацоўнік Аддзела славяна-фінскай археалогіі Інстытута гісторыі матэрыяльнай культуры АН СССР (РАН).

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Маці — Аляксандра Сямёнаўна Касцова (1920—2006), супрацоўніца Эрмітажа, працавала ў Аддзеле гісторыі рускай культуры болей за 50 гадоў, захавальніца эрмітажнага збору старажытнарускіх абразоў і кніг. Аўтар каля 100 публікацый. Бацька — Васіль Дзмітрыевіч Бялецкі (1919—1997), археолаг, доктар гістарычных навук, болей за 40 гадоў вывучаў гісторыю старажытнага Пскова.

Скончыў кафедру археалогіі гістарычнага факультэта Ленінградскага дзяржаўнага ўніверсітэта імя А. А. Жданава ў 1976 годзе.

Тэма кандыдацкай дысертацыі «Кераміка Пскоўскай зямлі другой паловы I — пачатку II тысячагоддзяў н. э. як гістарычная крыніца (культурная стратыграфія рэгіёну)» (1980; навуковы кіраўнік акадэмік В. В. Сядоў). Доктарская дысертацыя «Сфрагістыка Пскоў XIV—XV стст. (Матэрыялы для гісторыі ўладных структур у сярэднявечным горадзе)» (1995).

У 1970—1971 гадах працаваў у Дзяржаўным Эрмітажы, у майстэрні рэстаўрацыі манументальнага жывапісу, у 1979—1989 гадах — у аддзеле археалагічных зводаў Інстытута археалогіі РАН, з 1989 года — у Інстытуце гісторыі матэрыяльнай культуры АН СССР (РАН) і на кафедры музеязнаўства ў СПбДУК.

Асноўны круг навуковых зацікаўленняў — рускае сярэднявечча, дапаможныя гістарычныя дысцыпліны (сфрагістыка, геральдыка), археалагічны фальклор.

Памёр раніцай 19 лютага 2022 года ў рэанімацыі ад COVID-19.

Асноўныя працы[правіць | правіць зыходнік]

Манаграфіі
  • Начало Пскова. — СПб., 1996. — С. 5—90.
  • Введение в генеалогию: Учебное пособие для студентов специальности «Музейное дело и охрана памятников истории и культуры». — СПб., 1997. — С. 3—107.
  • Знаки Рюриковичей. Часть первая: X—XI вв. // Исследования и музеефикация древностей Северо-Запада. 2. — СПб., 2000. — С. 3—120.
  • Знаки Рюриковичей. Часть вторая: Знаки XII—XIII вв. на памятниках сфрагистики (материалы к своду) // Исследования и музеефикация древностей Северо-Запада. 3. — СПб., 2001. — С. 3—187.
  • Введение в русскую допетровскую сфрагистику // Исследования и музеефикация древностей Северо-Запада. 4. — СПб., 2001. — С. 3—192.
  • Специальные исторические дисциплины: Учебное пособие. — СПб., 2003 (в соавт. с И. В. Воронцовой, З. В. Дмитриевой, Е. В. Крушельницкой, С. Н. Травкиным, М. М. Кромом, М. Ю. Медведевым, А. А. Селиным; авторский текст — с. 248—367).
  • Пушкиногорье до Пушкина // Михайловская Пушкиниана. 31. Пушкинские Горы. — М., 2004.
Артыкулы
  • Знаки Рюриковичей на пломбах из Дрогичина (по материалам свода К. В. Болсуновского) // Stratum plus. 6. — СПб.; Кишинев; Одесса; Бухарест. 1999.
  • Подвески с изображением древнерусских княжеских знаков // Ладога и Глеб Лебедев: Восьмые чтения памяти Анны Мачинской. — СПб., 2004. — С. 243—319.
  • Песни археологических экспедиций как объект музеефикации (к постановке проблемы). Часть 1 // Вестник СПбГУКИ. — 2005. — № 1 (3). — С. 110—134; Часть 2 // Вестник СПбГУКИ. — 2006. — № 1 (4). — С. 112—136.
  • О нижнем слое Труворова городища (заметки на полях монографии В. В. Седова) // Stratum plus. 5. — СПб.; Кишинев; Одесса; Бухарест. 2006 (в соавт. с Ю. М. Лесманом).
  • Ещё раз о культурной стратиграфии нижнего слоя Псковского городища и возникновении города Пскова // Swiat Slowian wczesnego sredniowiecza. — Szczecin; Wroclaw, 2006. P. 107—130.
  • Сельское кладбище конца XVII — середины XVIII вв. на городище Воронич // Stratum plus. 5. — СПб.; Кишинев; Одесса; Бухарест, 2009. — С. 84—163.
  • Новые находки памятников древнерусской сфрагистики в Старой Ладоге // Археология и история Литвы и северо-запада России в раннем и позднем средневековье: Доклады Международного российско-литовского семинара. Санкт-Петербург, 4—8 декабря 2006 г. — СПб., 2009. — С. 21—51 (в соавт. с А. Н. Кирпичниковым).
  • Крамбамбули. Из истории студенческого песенного фольклора в России // Хорошие дни: Памяти А. С. Хорошева. — М., 2009.
  • Белецкий С. В. Псков в I — начале II тысячелетия н. э. / Вишняцкий Л. Б. (ред.) // Российский археологический ежегодник. № 1. — СПб.: Изд-во С.-Петерб. ун-та, 2011. — С. 361—396.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

  1. а б в г Czech National Authority Database Праверана 7 лістапада 2022.