Уладзімір Кірылавіч Ярашэвіч

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Уладзімір Кірылавіч Ярашэвіч
Дата нараджэння 15 жніўня 1940(1940-08-15) (83 гады)
Месца нараджэння
Грамадзянства
Месца працы
Навуковая ступень доктар тэхнічных навук
Навуковае званне
Альма-матар
Член у
Узнагароды
Выдатнік адукацыі Рэспублікі Беларусь

Уладзімір Кірылавіч Ярашэвіч (нар. 15 жніўня 1940, в. Жукевічы, Гродзенскі раён, Гродзенская вобласць) — беларускі спецыяліст у галіне тэхналогіі машынабудавання, парашковай металургіі і кампазіцыйных матэрыялаў. Доктар тэхнічных навук (1987), прафесар (1981). Акадэмік Міжнароднай акадэміі інфармацыйных тэхналогій (1993), Беларускай інжынернай акадэміі (1998).

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Скончыў Беларускі політэхнічны інстытут (спецыяльнасць «Аўтамабільны транспарт», 1962), Цэнтральны навукова-даследчы інстытут механізацыі і электрыфікацыі сельскай гаспадаркі Нечарназёмнай зоны СССР (аспірантура, 1969).

Працаваў у Беларускім нацыянальным тэхнічным універсітэце (1980—2017, аўтатрактарны факультэт, кафедра «Тэхнічная эксплуатацыя аўтамабіляў», прафесар, у 1990—2006 — загадчык кафедры).

Навуковыя інтарэсы: аднаўленчыя тэхналогіі; рамонт аўтамабіляў.

Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]

Нагрудныя знакі «Ганаровы транспартнік», «Выдатнік адукацыі».

Бібліяграфія[правіць | правіць зыходнік]

  • Теоретические и технологические основы получения порошковых покрытий импульсными методами : автореферат диссертации … доктора технических наук : 05.02.08 ; 05.16.06 / Ярошевич Владимир Кириллович. — Минск, 1987.

Зноскі

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Ярашэвіч Уладзімір Кірылавіч / М. П. Савік // Беларуская энцыклапедыя : у 18 т. — Мінск, 2004. — Т. 18, кн. 1. — С. 298.
  • Ярошевич Владимир Кириллович // Республика Беларусь : энциклопедия : [в 7 т.]. — Минск, 2008. — Т. 7. — С. 730—731.
  • Ярошевич Владимир Кириллович // Кто есть кто : доктора наук, профессора, заслуженные деятели науки и лауреаты премий Белорусской государственной политехнической академии : справочник. — Минск, 2000. — С. 144—145.