Фара Вітаўта (Каўнас)
Каталіцкі храм | |
Касцёл Унебаўзяцця Найсвяцейшай Дзевы Марыі | |
---|---|
Vytauto Didžiojo Mergelės Marijos ėmimo į dangų bažnyčia | |
![]() Царква Вітаўта Вялікага | |
54°53′42″ пн. ш. 23°53′11″ у. д.HGЯO | |
Краіна |
![]() |
Горад | Каўнас |
Канфесія | Рымска-каталіцкая царква |
Благачынне | Q12659968? |
Ордэнская прыналежнасць | Францысканцы |
Архітэктурны стыль | Позняя готыка і цагляная готыка |
Заснавальнік | Вітаўт |
Дата заснавання | XV стагоддзе |
Матэрыял | цэгла |
Сайт | vytautine.lcn.lt |
![]() |
Фара Вітаўта, або Касцёл Унебаўзяцця Найсвяцейшай Дзевы Марыі (літ.: Vytauto Didžiojo bažnyčia) - каталіцкі храм у Старым горадзе Каўнаса, Літва, адзін з самых старых касцёлаў у горадзе.
Гісторыя
[правіць | правіць зыходнік]![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/00/Vytautas_The_Great_Church_Interior%2C_Kaunas%2C_Lithuania_-_Diliff.jpg/220px-Vytautas_The_Great_Church_Interior%2C_Kaunas%2C_Lithuania_-_Diliff.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/49/Vytautas_church.jpg/220px-Vytautas_church.jpg)
Касцёл быў пабудаваны на паўночным беразе ракі Нёман каля 1400 года для францысканскіх манахаў і замежных купцоў. Будаўніцтва было фундавана Вітаўтам у якасці камендацыі Найсвяцейшай Дзеве Марыі за захаванне яго жыцця пасля галоўнай бітвы ў бітве на Ворскле.
Размяшчаючыся даволі блізка да ракі, касцёл шмат разоў пакутаваў ад вясновых паводак. У 1812 годзе ён быў спалены французскімі войскамі. Францысканскі кляштар быў зачынены расійскімі ўладамі пасля паўстання 1830 года. У 1845 годзе таксама быў зачынены касцёл, адкрыты пазней пасля перабудовы ў праваслаўную царкву. З 1903 года яна выконвала ролю ваенных казармаў. У 1915 годзе немцы арганізавалі тут склад. Будынак быў вернуты Каталіцкай царкве ў 1919 годзе, а ў 1931-1938 гадах і пазней у 1978-1982 былі праведзены рэстаўрацыйныя працы.
Архітэктура
[правіць | правіць зыходнік]Храм быў узведзены ў гатычным стылі і з'яўляецца прыкладам літоўскай цаглянай гатычнай архітэктуры. Форма царквы ў выглядзе крыжа з'яўляецца ўнікальнай для літоўскай готыкі. На працягу шматлікіх гадоў узровень грунта вакол царквы значна вырас, і фасады сталі ніжэй; каб кампенсаваць гэта, вокны былі паменшаны, а бакавыя парталы былі закладзены.[1] Званіца была дададзена пазней і выкарыстоўвалася для кіравання навігацыяй караблёў па Нёмане.
Літоўскі пісьменнік Юозас Тумас (1869–1933) пахаваны ў крыпце касцёла.
Зноскі
- ↑ Minkevičius, Jonas (1988). Lietuvos architektūros istorija. I dalis(літ.). Vilnius Mokslas. p. 126.
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Фара Вітаўта (Каўнас)
- Афіцыйны сайт Архівавана 3 сакавіка 2016.