Фіялка апушаная
| Фіялка апушаная | |||||||||||||||||
 | |||||||||||||||||
| Навуковая класіфікацыя | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||
| Міжнародная навуковая назва | |||||||||||||||||
|
Viola hirta L., 1753 | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Фія́лка апушаная[1], фіялка кароткаваласістая[2] (Viola hirta) — кветкавая травяністая расліна роду Фіялка (Viola) сямейства Фіялкавыя (Violaceae).
Марфалагічнае апісанне
[правіць | правіць зыходнік]Шматгадовая расліна вышынёй 5—10 см са шматгаловым карэнішчам, з якога вырастаюць ліставая разетка і кветкі.
Лісце з абодвух бакоў пухнатае, на доўгіх хвосціках, яйкападобнае або трохкутна-сэрцападобнае, каля 4 см у даўжыню, з дробнагародкавай аблямоўкай. Летняе лісце буйней, на больш доўгіх хвосціках.
Кветкі на доўгіх кветаножках, абодваполыя, сіметрычныя, без паху. Чашалісцікі яйкападобныя, тупыя, з каротказакругленымі прыдаткамі. Плод — каробачка.
Цвіце ў красавіку—маі.
Геаграфічнае распаўсюджанне
[правіць | правіць зыходнік]Распаўсюджаная ў Еўропе ў абласцях міжземнаморскага, умеранага і марскога клімату. На тэрыторыі Беларусі трапляецца зрэдку[1].
Святлолюбівая расліна, ксерафіт, мезафіт, мезатроф[3]. Расце на сухіх, пераважна вапнавых глебах: на травяністых палянах, лугах, сярод хмызнякоў, па ўзлесках светлых лясоў. Дэкаратыўная расліна[3].
Класіфікацыя
[правіць | правіць зыходнік]Таксанамія
[правіць | правіць зыходнік]| яшчэ 34 сямействы (па Сістэме APG III) |
яшчэ каля 200 відаў | ||||||||||||
| парадак Вербакветныя | род Фіялка | ||||||||||||
| аддзел Кветкавыя, ці Пакрытанасенныя | сямейства Фіялкавыя | від Фіялка апушаная | |||||||||||
| яшчэ 58 парадкаў кветкавых раслін (па Сістэме APG III) |
яшчэ каля 15 родаў | ||||||||||||
Крыніцы
[правіць | правіць зыходнік]- ↑ а б ЭПБ 1986.
- ↑ Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 141. — 160 с. — 2 350 экз.
- ↑ а б Фиалка опушённая: інфармацыя пра таксон у праекце «Плантариум» (вызначальнік раслін і ілюстраваны атлас відаў). (руск.)
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Рандушка Д., Шомшак Л., Габерова И. Цветовой атлас растений. — Братислава: Обзор, 1990. — С. 416. — ISBN 80-215-0068-9
- Кудрашова М. Г. Фія́лка // Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 5. Стаўраструм — Яшчур / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1986. — С. 211—212. — 583 с., іл. — 10 000 экз.
- 1. Viola L. — Фиалка // Определитель высших растений Беларуси (руск.) / Под ред. В. И. Парфёнова. — Мн.: Дизайн Про, 1999. — С. 99—100. — 472 с. — 1 000 экз. — ISBN 985-6182-78-6.
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]- Фиалка опушённая: інфармацыя пра таксон у праекце «Плантариум» (вызначальнік раслін і ілюстраваны атлас відаў). (руск.)
Слоўнікі і энцыклапедыі | |
|---|---|
| Таксанамія | GBIF · iNaturalist · IPNI · IRMNG · NCBI · POWO · Plantarium · The Plant List · Tropicos · WFO · WoRMS · Флора Кітая |
| Нарматыўны кантроль | Microsoft: 2781387821 |
