Фёдар Андрэевіч Казубоўскі

Фёдар Казубоўскі
Федір Андрійович Козубовський
Імя пры нараджэнні	Фёдар Андрэевіч Казубоўскі
Род дзейнасці	археолаг
Дата нараджэння	5 студзеня 1895(1895-01-05)
Месца нараджэння	Богушава, Жабчыцкая воласць[d], Пінскі павет, Мінская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	2 чэрвеня 1938(1938-06-02) (43 гады)
Месца смерці	Кіеў, УССР, СССР
Грамадзянства	СССР  Расійская імперыя
Месца працы	Інстытут археалогіі НАН Украіны[d]
Альма-матар	Смаленскі настаўніцкі інстытут[d]
Бітвы/войны	Палескае паўстанне

Фёдар Андрэевіч Казубоўскі (нар. 5 жніўня 1895, с. Богушава — 2 верасня 1938) — савецкі ўкраінскі археолаг, камандзір Другога Палескага камуністычнага паўстанцкага палка.

Біяграфія

Нарадзіўся ў сям’і селяніна. Скончыў Смаленскі настаўніцкі інстытут у 1916 годзе. Знаходзячыся на ваеннай службе, з 1917 удзельнічаў у палітычнай барацьбе на баку бальшавікоў. Адзін з арганізатараў Палескага ўзброенага паўстання 1918—1919 гадоў. Камандаваў 2-м Палескім камуністычным паўстанцкім палком, які вёў баі супраць нямецкіх войскаў, Дырэкторыі Украінскай народнай рэспублікі, польскай арміі ў раёне гарадоў Сарны (цяпер горад Ровенскай вобласці), Пінск (цяпер горад Брэсцкай вобласці, Беларусь). З 1921 працаваў настаўнікам, інспектарам народнай адукацыі, дырэктарам краязнаўчага музея ў горадзе Корастэнь. 1929—1932 — дырэктар Адэскай абласной бібліятэкі, кіраўнік абласнога архіўнага ўпраўлення і адначасова аспірант Адэскага краявога гісторыка-археалагічнага музея. Пасля аспірантуры — на навуковай працы ва Усеўкраінскім археалагічным камітэце. Займаў пасаду навуковага сакратара аддзялення УУАН (1933—1934), дырэктар Інстытута гісторыі матэрыяльнай культуры АН УССР (1934—1936).

Кола навуковых інтарэсаў Казубоўскага — першапачатковая археалогія. У 1925 годзе правёў абследаванне паселішчаў меднага веку і бронзавага веку і гарадзішчаў і курганоў перыяду Кіеўскай Русі на Жытоміршчыне. Прымаў актыўны ўдзел у арганізацыі і ажыццяўленні экспедыцыйных даследаванняў розных археалагічных помнікаў ва Украіне — на Чарнігаўшчыне, Чаркашчыне, у Ольвіі, на Перакопскім перашыйку, узначальваў працы па археалагічным даследаванні тэрыторыі будучага падтаплення ГЭС на Паўднёвым Бугу (1930-32).

У канцы красавіка 1936 быў арыштаваны па сфальсіфікаваных органамі НКУС УССР абвінавачванні ў контррэвалюцыйнай дзейнасці. Змешчаны ў псіхіятрычную бальніцу. Прасіў урачоў даць яму яд. Пакараны смерцю 2 верасня 1938. Рэабілітаваны 12 жніўня 1958.

Памяць

Імя Ф. А. Казубоўскага носяць вуліца і праезд у Пінску.

Сям’я

Жонка — Ганна Захараўна, дзеці — Віктар і Слава.

Навуковыя працы

• Археологические исследования на территории БОГЕСу 1930—1932 гг К., 1933;
• Экспедиционные исследования Института истории материальной культуры ВУАН 1934 г. «Известия ВУАН», 1934, № 8-9;
• Стоянки родовых общин на полесских дюнах. «Научные записки Института истории материальной культуры», 1934, № 1;
• Новая палеолитическая стоянка (Чулатове-1 Черниговской области). Там жа, 1935, № 5-6.

Літаратура

• Шовкопляс И. Г. К 75-летию со дня рождения Ф. А. Козубовского // «УІЖ», 1970, № 8. С. П. Юренко.