Перайсці да зместу

Хасэ Марыя Галан

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Хасэ Марыя Галан
Дата нараджэння 1904
Месца нараджэння
Дата смерці 8 студзеня 1978(1978-01-08)
Месца смерці
Грамадзянства
Прыналежнасць Каралеўства Іспанія[d]
Род войскаў Сухапутныя войскі Іспаніі[d]
Званне генерал
Бітвы/войны

Хасэ Марыя Галан Радрыгес (ісп.: José María Galán Rodríguez; 2 лютага 19048 студзеня 1978) — генерал Народнай арміі Іспанскай Рэспублікі, удзельнік грамадзянскай вайны ў Іспаніі.

Нарадзіўся ў горадзе Сан-Фернанда ў Кадысе[1]. Паходзіў з сям’і унтэр-афіцэра іспанскага флоту. У раннім узросце страціў бацьку. Як і браты (Фермін, удзельнік паўстання Хака, і Франсіска, афіцэр грамадзянскай гвардыі), Хасэ выбраў прафесію вайскоўца[2].

У 1913—1920 вучыўся ў школе для сірот з сямей вайскоўцаў. У 1920 годзе паступіў у Таледскую пяхотную акадэмію, якую скончыў праз два гады[1]. Затым служыў у часцях карабінераў[3].

Уступіў у Камуністычную партыю Іспаніі. У пачатковы перыяд грамадзянскай вайны разам з братам Франсіска камандаваў ротай паліцыі[3]. Далей удзельнічаў у арганізацыі Пятага палка.

З кастрычніку 1936 года кіраваў 3-й змешанай брыгадай[4]. Вызначыўся пры атацы на Каса дэ Кампа падчас бітвы пад Мадрыдам і першай бітве на Карунскай дарозе. 1 снежня быў лёгка паранены[5].

У студзені 1937 годзе стаў камандзірам 10-й дывізіі (пазней дывізія «А», потым 34-я дывізія)[6], са жіўня — 40-й дывізіі[7]. У лістападзе ўзначаліў XXIII армейскі корпус[8][9].

У канцы сакавіка 1939 года збег з Іспаніі ў Аран[10]. Пасля накіраваўся ў Савецкі Саюз[11], дзе быў прызначаны ў ваенную акадэмію імя Варашылава[12][13]. Потым працаваў у выдавецтве замежных моў[11].

Праз некаторы час пераехаў на Кубу. Стаў інструктарам рэвалюцыйных атрадаў Фідэля Кастра[14], дзейнічаючы пад псеўданімам Хасэ Гансалес[15].

Памёр у Гаване.

  1. а б Yasells Ferrer 2008, p. 23.
  2. Manzanero Marín 1983, p. 380.
  3. а б Thomas 1976, p. 349.
  4. Alpert 2013, p. 75.
  5. Engel 1999, p. 11.
  6. Engel 1999, p. 214.
  7. Engel 1999, p. 217.
  8. Martínez Bande 1981, pp. 129, 167.
  9. Cancio 2011, p. 129.
  10. Fernández Díaz 2009, p. 90.
  11. а б Encinas Moral 2008, p. 307.
  12. Arasa 1993, p. 55.
  13. Cordón & Viñas 2008, p. 41.
  14. Yasells Ferrer 2008, p. 18.
  15. Yasells Ferrer 2008, p. 265.
  • Alpert, Michael (2013). The Republican Army in the Spanish Civil War, 1936-1939. Cambridge University Press. 
  • Arasa, Daniel (1993). Los españoles de Stalin. Belacqva. 
  • Beevor, Antony (2006). The Battle for Spain. The Spanish Civil War, 1936-1939. Londres: Penguin Books. 
  • Cancio, Raúl C. (2011). Fuerzas especiales en la Guerra Civil Española. Madrid: Ministerio de Defensa. 
  • Cordón, Antonio; Viñas, Ángel (2008). Trayectoria: Recuerdos de un artillero. Sevilla: Espuela de Plata. 
  • Encinas Moral, Ángel Luis (2008). Fuentes históricas para el estudio de la emigración española a la U.R.S.S. (1936-2007). Madrid: Exterior XXI. 
  • Engel, Carlos (1999). Historia de las Brigadas Mixtas del Ejército Popular de la República. Madrid: Almena. ISBN 84-922644-7-0
  • Fernández Díaz, Victoria (2009). El exilio de los marinos republicanos. Universidad de Valencia. ISBN 978-84-370-7395-8
  • Manzanero Marín, José (1983). Páginas para la historia. Por la paz y el socialismo. F. Torres. 
  • Martínez Bande, José Manuel (1981). La batalla de Pozoblanco y el cierre de la bolsa de Mérida. Madrid: Editorial San Martín. 
  • Salas Larrazábal, Ramón (2006). Historia del Ejército Popular de la República. Madrid: La Esfera de los libros. 84-9734-465-0. 
  • Thomas, Hugh (1976). Historia de la Guerra Civil Española. Barcelona: Círculo de Lectores. ISBN 9788497598323
  • Yasells Ferrer, Eduardo (2008). Sencillamente anónimos. Casa Editorial Verde Olivo.