Цеплавая машына

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Цеплавыя машыны

Цеплавая машына — тэрмін, якім у тэрмадынаміцы называецца перыядычна дзеючы цеплавы рухавік ці халадзільная машына (тэрмакампрэсар)[1][2]. Фактычна, гэта прыстасаванне, якое пераўтварае цеплавую энергію ў механічную (цеплавы рухавік) або механічную работу ў цяпло (халадзільная машына, цеплавая помпа).

Выбар прынцыпу дзеяння цеплавой машыны грунтуецца на патрабаванні бесперапыннасці працоўнага працэсу і неабмежаванасці яго ў часе. Гэта патрабаванне несумяшчальна з аднабакова накіраваным змяненнем стану тэрмадынамічнай сістэмы, пры якім манатонна змяняюцца яе параметры. Адзінай, практычна ажыццявімай формай змянення сістэмы, якая задавальняе гэтаму патрабаванню, з’яўляецца кругавы працэс або кругавы цыкл, што перыядычна паўтараецца. Для функцыянавання цеплавой машыны неабходныя наступныя складнікі: крыніца цяпла з больш высокім тэмпературным узроўнем , крыніца цяпла з больш нізкім тэмпературным узроўнем і рабочае цела.

Зноскі

  1. Белоконь Н. И.,Термодинамика 1954, с. 117.
  2. Савельев И. В. Курс общей физики. Т. 1. Механика. Молекулярная физика. — М., Наука, 1987. — c. 341

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Белоконь Н. И. Термодинамика. — Госэнергоиздат, 1954. — 417 с.
  • Кириллин В. А. Техническая термодинамика. — Энергоатомиздат, 1983. — 416 с.