Цімірбулат Галяўтдзінавіч Халікаў

Цімірбулат Галяўтдзінавіч Халікаў
Цімірбулат Галяўтдзінавіч Халікаў
Дата нараджэння	2 лютага 1917
Месца нараджэння	Kinzebulatovo[d], Bayguzinsky selsoviet[d], Ішымбайскі раён, Расія;
Дата смерці	17 чэрвеня 1958 (41 год)
Месца смерці	Kinzebulatovo[d], Bayguzinsky selsoviet[d], Ішымбайскі раён, Башкірская Аўтаномная Савецкая Сацыялістычная Рэспубліка, РСФСР, СССР;
Грамадзянства	СССР;
Прыналежнасць	СССР
Род войскаў	кавалерыя
Гады службы	1938—1945
Званне	Старшы сяржант
Бітвы/войны	Вялікая Айчынная вайна

Цімірбулат Галяўтдзінавіч Халікаў (17 студзеня 1917, Кінзенбулатава — 17 чэрвеня 1958, Кінзенбулатава) — савецкі ваенны і адміністрацыйны дзеяч, Герой Савецкага Саюза. Дэпутат Вярхоўнага Савета СССР 2-га склікання.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся 17 студзеня 1917 года ў вёсцы Кінзенбулатава Сцерлітамакскага павета Уфімскай губерні. Башкір^[1]. У 1930—1938 гадах працаваў трактарыстам у калгасе «Урал».

У Чырвоную Армію быў прызваны ў 1938 годзе Ішымбайскім гарадскім ваенкаматам і ў 1941 годзе — Макараўскім раённым ваенкаматам.

У гады Вялікай Айчыннай вайны — гвардыі старшы сяржант, камандзір кулямётнага разліку 60-га гвардзейскага кавалерыйскага палка 112-й Башкірскім кавалерыйскай дывізіі (у далейшым перайменаванай у 16-ю гвардзейскую Чарнігаўскую кавалерыйскую дывізію), 7-га гвардзейскага кавалерыйскага корпуса 61-й арміі Цэнтральнага фронту.

Пасля дэмабілізацыі Г. Г. Халікаў працаваў на радзіме, быў старшынёй Сайранаўскага сельскага савета, старшынёй калгаса «Янгі Турмуш», ўпаўнаважаным Хажынаўскай ГЭС, старшынёй прамарцелі «Алга» Сайранаўскага сельсавета^[2].

Подзвіг[правіць | правіць зыходнік]

Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 15 студзеня 1944 года за ўзорнае выкананне баявых заданняў камандавання і праяўленыя пры гэтым геройства і мужнасць гвардыі старшаму сяржанту Халікаву Цімірбулату Галяўтдзінавічу прысвоена званне Героя Савецкага Саюза з уручэннем ордэна Леніна і медалі «Залатая Зорка» (№ 2987)^[3]^[4].

З узнагароднага ліста^[3]:

«Тав. Халікаў 18 верасня 1943 г. пры наступленні на вёску Бярэзна першым уварваўся з другім узводам у вёску і агнём кулямёта знішчыў разлік мінамётнай батарэі і тут жа выкаціўшы кулямёт на вуліцу, адкрыў агонь па ворагу, які адыходзіў. У выніку сумесна з узводам знішчана 87 салдат і афіцэраў праціўніка, захоплена 78 гітлераўцаў у палон. 28 верасня 1943 г. ноччу, са сваім кулямётным разлікам пад моцным кулямётным і мінамётным агнём праціўніка першым з эскадрону фарсіраваў раку Дняпро і тут жа ачысьціў агнём бераг і хмызнякі ад аўтаматчыкаў ворага, тым самым даў магчымасць фарсіраваць раку Дняпро іншым падраздзяленням палка».