Чарнышэўская (станцыя метро)
«Чарнышэўская» | |
|---|---|
Кіраўска-Выбаргская лінія | |
| Пецярбургскі метрапалітэн | |
 | |
| Дата адкрыцця | 1 верасня 1958 |
| Праектная назва | «Кірачная»[1] |
| Раён | Цэнтральны |
| Акруга | Смольнінскае |
| Тып | пілонная, са скарочанай цэнтральнай залай |
| Глыбіня залажэння, м | ≈ 70 |
| Тып платформаў | астраўная |
| Форма платформаў | прамая |
| Архітэктары |
А. В. Жук, С. Г. Маёфіс |
| Архітэктары вестыбюляў |
А. С. Гецкін, В. П. Шувалава |
| Выхад да вуліц | праспект Чарнышэўскага |
| Аператары сотавай сувязі |
«МегаФон», «МТС», «Білайн», «Tele2» |
| Код станцыі | ЧН |
| Суседнія станцыі | Плошча Леніна, Плошча Паўстання і Плошча Паўстання |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
«Чарнышэўская» — станцыя Пецярбургскага метрапалітэна. Уваходзіць у склад Кіраўска-Выбаргскай лініі, размешчаная паміж станцыямі «Плошча Паўстання» і «Плошча Леніна».
Станцыя адкрыта 1 верасня 1958 ў складзе другой чаргі метрапалітэна «Плошча Паўстання» - «Плошча Леніна». Назва звязана з блізкасцю праспекта Чарнышэўскага. У праекце станцыя насіла назву «Кірачная». Тэмай конкурсу праектаў афармлення станцыі стала дзейнасць рускіх рэвалюцыйных дэмакратаў. Конкурс праектаў супаў з з'яўленнем у друку пастановы "Аб ліквідацыі празмернасцяў у праектаванні і будаўніцтве" ад 4 лістапада 1955 годы, што прывяло да надзвычайнага адрознення паміж афармленнем станцый першай і другой чэргаў Ленінградскага метрапалітэна.