Чырвоная паходня

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Чырвоная паходня
Заснаваны 1920
Сайт red-torch.ru
Map
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Новасібірскі дзяржаўны акадэмічны тэатр «Чырвоная паходня» (руск.: Новосибирский государственный академический театр «Красный факел») — адзін з вядучых тэатраў горада Новасібірска. Знаходзіцца на вуліцы Леніна, д. 19.

Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]

Тэатр створаны ў 1920 годзе ў Адэсе групай маладых акцёраў на чале з рэжысёрам В. К. Тацішчавым. У 1932 годзе пераехаў у Новасібірск. У час вайны, з 1941 па 1943 год, працаваў у горадзе Сталінск, у будынку тэатра ў гэты час размяшчаўся Ленінградскі акадэмічны тэатр імя А. С. Пушкіна.

Будынак тэатра[правіць | правіць зыходнік]

Будынак, які займае тэатр «Чырвоная паходня», з’яўляецца помнікам архітэктуры рэгіянальнага значэння. Спраектаваны вядомым сібірскім архітэктарам Андрэем Крачковым і пабудаваны ў 1914 годзе для размяшчэння ў ім Камерцыйнага клуба. Будынак з залай сходаў і прафесійнай канцэртнай залай, клубным салонам і гасцінымі, «зімовым садам» і ігральнай прызначалася для дзелавых і неафіцыйных сустрэч, банкетаў і святочных мерапрыемстваў. Менавіта тут з’явілася першая ў Новасібірску прафесійная сцэнічная пляцоўка, а значыць, і адбываліся галоўныя культурныя падзеі: гастролі, канцэрты, спектаклі аматарскіх калектываў. 17 сакавіка 1916 года ў клубе выступаў паэт-сімваліст Канстанцін Бальмант.

У гады Першай сусветнай вайны частка памяшканняў Камерцыйнага клуба была аддадзена пад шпіталь і ваенную кухню, а таксама тут праводзіліся дабрачынныя вечарыны.

У эпоху рэвалюцыйных падзей будынак быў захоплены бальшавікамі, якія зрабілі яго цэнтрам сваёй прапагандысцкай дзейнасці, — з пачатку 1918 года тут размясціўся Рэўваенсавет, і Клуб пачаў называцца Домам рэвалюцыі. Аднак ужо ў траўні ён падвергся штурму белачэхаў і быў захоплены. Нейкі час будынак выкарыстоўваўся для пастою частак польскага войска.

Неўзабаве Сібрэўкам прыняў рашэнне аб стварэнні тэатра оперы — адзіным прыдатным для яго будынкам у горадзе быў Камерцыйны клуб. 1 ліпеня 1922 года ў газеце «Савецкая Сібір» было абвешчана, што ў памяшканні былога Камерцыйнага клуба вырашана арганізаваць Рабочы Палац. Ён урачыста адкрыўся 15 лістапада 1922 года — тут была абсталявана сцэна, сфарміравана оперная і балетная трупа, сімфанічны аркестр і хор. Таксама ў будынак была перанесена цэнтральная гарадская бібліятэка. 29 снежня 1929 года Сибгосопера ставіць (услед за Вялікім тэатрам) першы савецкі балет «Чырвоны мак» Рэйнгольда Гліэра — на прэм’еры прысутнічаў наркам асветы Анатоль Луначарскі.

У канцы 1920-х гадоў для ўстаноў культуры было вырашана пабудаваць спецыяльны будынак — Дом культуры і навукі.

А 1 лістапада 1932 гады ў будынку Камерцыйнага клуба быў згуляны першы спектакль «Чырвонай паходні». Ужо з часу засялення «Чырвонай паходні» будынак зведаў 4 рэканструкцыі, падчас якіх узводзіліся прыбудовы, пашыраліся памяшканні, мадэрнізавалася сцэна, але нязменна захоўвалася вонкавае гістарычнае аблічча.