Перайсці да зместу

Элізабет Аспэ

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Элізабет Аспэ
Імя пры нараджэнні эст.: Elisabeth Nieländer
Род дзейнасці пісьменніца
Дата нараджэння 15 снежня 1860(1860-12-15)[1]
Месца нараджэння
Дата смерці 25 жніўня 1927(1927-08-25)[1] (66 гадоў)
Месца смерці
Грамадзянства
Альма-матар
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Элізабет Аспэ (эст.: Elisabeth Aspe; 15 снежня 1860, Пярну — 25 жніўня 1927, Пярну) — эстонская пісьменніца.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзілася восьмым з адзінаццаці дзяцей Мадзіса Аспэ (1820—1889) і яго жонкі Мары (1822—1888). У 1871—1878 гадах вучылася ў жаночай школе ў Пярну. У 1891 годзе пераехала ў Санкт-Пецярбург, дзе працавала ва ўстанове для разумова адсталых дзяцей. У 1892 годзе яна вярнулася ў родны горад, каб гадаваць дзяцей — сваіх і памерлай сястры.

Яе хросным бацькам у літаратуры быў эстонскі публіцыст Ёхан Вальдэмар Янсен. Хроснай маці пісьменніцы была паэтка Элізэ Аўн, з якой яна вяла перапіску ў 1892—1926 гадах, якая захоўваецца ў Музеі эстонскай літаратуры.

Дэбютавала апавяданнем «Enne ukse lukutamist», якое апублікавала ў «Postimees» у 1881 годзе.

Зноскі

  1. а б Elisabeth Aspe // Eesti biograafiline andmebaas ISIK Праверана 9 кастрычніка 2017.