Эрнст Аўгуст I (кароль Гановера)

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Эрнст Аўгуст I Гановерскі
Ernst August I.
Сцяг4-ы Кароль Гановера Сцяг
20 чэрвеня 1837 — 18 лістапада 1851
Папярэднік Вільгельм IV
Пераемнік Георг V

Нараджэнне 5 чэрвеня 1771(1771-06-05)[1][2][…]
Смерць 18 лістапада 1851(1851-11-18)[1][2][…] (80 гадоў)
Месца пахавання
Род Гановерская дынастыя
Бацька Георг III, кароль брытанскі
Маці Шарлота Мекленбург-Стрэліцкая[d]
Жонка Фрыдэрыка Мекленбург-Стрэліцкая[d][5]
Дзеці Георг V, кароль Гановера, George FitzErnest[d][6], Frederica Hanover[d][6] і stillborn daughter Hanover[d][6]
Член у
Адукацыя
Дзейнасць ваенны, палітык
Аўтограф Выява аўтографа
Род войскаў Брытанская армія[d]
Званне фельдмаршал[d]
Бітвы
Узнагароды
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Эрнст Аўгуст I (ням.: Ernst August I.; 5 чэрвеня 1771 — 18 лістапада 1851) — кароль Гановера з 1837 года. Меў брытанскі тытул герцаг Камберлендскі (англ.: Ernest Augustus Duke of Cumberland).

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Пяты сын караля Вялікабрытаніі і Гановера Георга III.

Удзельнік рэвалюцыйных і напалеонаўскіх войнаў, быў паранены, аслеп на левае вока. У 1793—1795 гадах удзельнічаў у нідэрландскіх паходах; у 1799 годзе з тытулам герцага Кумберланда ўвайшоў у палату лордаў. У палаце лордаў ён стаяў на баку торы і быў праціўнікам эмансіпацыі каталікоў.

У 1813 годзе ўдзельнічаў у Кульмскай бітве. Фельдмаршал з 1813 года.

Пасля скону старэйшых братоў Георга IV і Вільгельма IV, якія таксама кіравалі абодвумі каралеўствамі, герцаг Камберлендскі ў 1837 годзе ўзышоў па салічнаму закону на гановерскі прастол. Брытанскі прастол, спадчынны па жаночай лініі, пры гэтым заняла яго пляменніца Вікторыя, дачка Эдуарда, герцага Кенцкага, які памёр у 1820 годзе і быў старэйшы за Эрнста Аўгуста.

Да нараджэння ў Вікторыі першага дзіцяці (дачкі Вікторыі ў 1840 годзе) быў спадчыннікам брытанскага прастола. Існаваў акт аб рэгенцтве на выпадак, калі Вікторыя памрэ, не пакінуўшы спадчыннікаў, а Эрнст будзе тым часам у Гановеры.

У Вялікабрытаніі ён быў вельмі непапулярны; хадзілі чуткі пра тое, што ён забіў уласнага лакея і жыў сумесна з сястрой Сафіяй. У Гановеры, насупраць, ён карыстаўся любоўю падданых, з прычыны таго, што ўпершыню за сто гадоў з лішнім у краіны апынуўся кароль, увесь час які жыў у Гановеры. Знаходзячы, што дзяржаўны лад краіны не адпавядае яго перакананням, ён у чэрвені 1837 года адмяніў канстытуцыю і з жалезнай паслядоўнасцю пераследваў усякую апазіцыю. У 1840 годзе быў уведзены новы дзяржаўны парадак.

У 1843 годзе Эрнст Аўгуст наведаў Англію, дзе прысягнуўся, як падданы, каралеве Вікторыі і прыняў удзел у пасяджэннях палаты лордаў. Сакавіцкія падзеі 1848 гады прымусілі Эрнста-Аўгуста ўнесці некаторыя ліберальныя змены ў канстытуцыю. Калі пачалася рэакцыя, ён пярэчыў аб'яднанню Германіі і хоць і ўступіў у так званы саюз трох каралёў, але хутка з яго выйшаў.

У горадзе перад галоўным вакзалам пастаўлены яму конны помнік; гановерцы прызначаюць сустрэчы «пад хвастом».

Сям'я[правіць | правіць зыходнік]

У 1815 годзе ўзяў шлюб з кузінай, прынцэсай Фрыдэрыкай Мекленбург-Стрэліцкай, сястрой прускай каралевы Луізы; Толькі адно дзіця ад гэтага шлюбу выжыла — будучы кароль Георг V Гановерскі (1819—1878).

Зноскі

  1. а б Ernest Augustus // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. а б Lundy D. R. Ernst August I König von Hannover // The Peerage Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. Deutsche Nationalbibliothek Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 12 жніўня 2015.
  4. Deutsche Nationalbibliothek Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 31 снежня 2014.
  5. (unspecified title) Праверана 7 жніўня 2020.
  6. а б в Lundy D. R. The Peerage
  7. List of Royal Society Fellows 1660-2007Лонданскае каралеўскае таварыства. — С. 113.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]