Эфалід

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі

Эфалід (стар.-грэч.: Αἰθαλίδης) — персанаж старажытнагрэчаскай міфалогіі. Сын Гермеса і Еўпалеміі, дачкі Мірмідона. З Ларысы (паводле Апалонія Родаскага, з Алопа ў Апунцкай Лакрыдзе). Арганаўт[1].

Ім у адной з мінулых жыццяў быў Піфагор, і атрымаў ад Гермеса дар памятаць мінулыя ўвасабленні[2].

Зноскі

  1. Апалоній Родаскі. Арганаўтыка I 52-54; Валерый Флак. Арганаўтыка I 437; Гігін. Міфы 14
  2. Гераклід Пантыйскі, фр.89 Верли = Дыяген Лаэрцкі VIII 4; Апалоній Родаскі. Арганаўтыка I 637—644