Канстанцін I Вялікі (272—337) стаў аўгустам пасля перамогі ў бітве ля Мульвійскага моста (312), скасаваў прэтарыянцаў, вёў вайны з кіраўніком ўсходніх тэрыторый Рымскай імперыі — Ліцыніем.
Хрысціянства перастала быць забароненым у Рымскай імперыі пасля прыняцця Міланскага эдыкта (313) аб верацярпімасці. Пры кіраванні Канстанціна прымаюцца законы аб вызваленні царквы ад павіннасцей і падаткаў, якія абараняюць рабоў і зняволеных, забараняюць пакаранні на распяцці і гладыятарскія баі.
