Лебедзь-клікун — буйная птушка. Даўжыня цела 145—170 см, размах крылаў 218—250 см; важыць ад 7 да 10 кг, часам больш. Самка крыху меншая за самца. Цела выцягнутае, даўжыня шыі прыкладна роўная даўжыні тулава. Ногі кароткія, аднесены назад. У апярэнні вялікая колькасць пуху. Дзюба цытрынава-жоўтая з чорным кончыкам. Апярэнне белае. Маладыя птушкі маюць дымчата-шэрае апярэнне з больш цёмнай галавой. Чыста белы колер апярэння клікун набывае толькі на трэці год жыцця. Самец і самка вонкава практычна не адрозніваюцца адзін ад аднаго. Шыю клікун трымае прама, не згінаючы яе ў форме літары «S», як лебедзь-шыпун. Лебедзь-клікун крыху драбнейшы за шыпуна.
Насяляе галоўным чынам неглыбокія азёры і вялікія сажалкі, якія маюць зараснікі каля берагоў, а таксама марскія затокі з участкамі трыснягу і мноствам мелін; зімуе ў прыбярэжнай зоне мораў, а таксама на кантынентальных вадаёмах.
Арэал цягнецца ад Ісландыі праз Скандынавію і паўночны ўсход Еўропы, шырокім поясам праз Азію да Камчаткі і Сахаліна. Пералётны від, лакальна аселы (напрыклад, у Ісландыі). Месца зімовак: часткова ў межах гнездавога арэала, акрамя гэтага заходняя і цэнтральная Балтыка, паўднёвая Нарвегія і Швецыя, Данія, Германія, Вялікабрытанія, Ісландыя, Паўднёвая Еўропа, Чорнае і Каспійскае моры, Паўднёвая, Цэнтральная, Усходняя Азія і Малая Азія. На Беларусі рэдкі на гнездаванні від, зрэдку зімуе.
Лебедзь-клікун з’яўляецца нацыянальным сімвалам Фінляндыі.
Гняздо ладзіць на завалах трыснягу або на меліне сярод чароту ці іншай прыбярэжнай расліннасці. Гэта плоская куча з трыснягу, моху, рагозу і да т.п. Высцілка з сухой травы, моху, пер’я і пуху.
Яйкі (5-7) крыху падоўжаныя або блізкія да эліптычных, белыя або брудна-белыя з жаўтаватым адценнем. Памеры: 114,5 × 73,5 мм.
