Спаракарпы згрупаваныя або часта раскіданыя, вышынёй каля 2 мм. Спаратэкі ад паўшарападобныя, (0,5-)0,8-1,5(-2) мм у дыяметры. Сцябло да 2 мм даўжынёй, цыліндрычнае, тоўстае, звычайна баразністае, губчатае, аранжавае ці памяранцава-карычневае да бураватага, з вапнавымі лускавінкамі[1]. Перыдый ад тоўстага перапончатага да падхрастковага, цвёрды, цмяны або часам злёгку вясёлкавы, непразрысты, ад сярэдняга да цёмна-карычневага, пакрыты рэдкімі вапнавымі лускавінкамі, вапнавыя лускавінкі белыя або шэрыя, звычайна 70-150 мкм у дыяметры, раскіданыя. Гіпаталус звычайна шырокі, тоўсты, губчаты, злучае некалькі спаракарпаў, непразрысты, аранжавы, аднаго колеру з ножкай[1].
Калумела вышынёй у палову спаратэкі, утвараецца з верхавіны ножкі і звычайна супадае з ёй, паўсферычная, змяшчае жоўтыя або аранжавыя вапнавыя лускі[1]. Капіліцый багаты, прымацаваны да калумелы і перыдыю, ніткі прамыя або выгінастыя, рэдка разгалінаваныя, аднолькавай таўшчыні, цёмна-карычневыя, гіялінавыя на канцах, часта з бакоў злучаныя тонкімі гіялінавымі палосамі. Споравая маса цёмна-пурпурна-карычневая. Споры фіялетава-карычневыя, дробнашыпаватыя, 10-12 мкм у дыяметры. Плазмодый памяранцава-жоўты[1].
Flatau,L., Massner, W., Schirmer, P. 1986: Myxomyceten aus Nordhessen IV. Ein neuer Myxomycet aus der Umgebung von Kassel. Zeitschrift f�r Mykologie 53(1): 145—149.
Ing,B. 1983: A ravine association of Myxomycetes. Journal of biogeography 10: 299—306.
