NGC 1365

	Галактыка
Гісторыя даследавання
Дата адкрыцця	2 верасня 1826
Абазначэнні	NGC 1365, ESO 358-17, MCG -6-8-26, VV 825, FCC 121, IRAS03317-3618, PGC 13179
Наглядальныя даныя; (Эпоха J2000.0)
Тып	SBb
Прамое ўзыходжанне	03гадз 33мін 36,7с
Схіленне	-36° 08′ 27″
Бачная зорная велічыня mV	9,5
Фатаграфічная зорная велічыня mB	10,3
Бачныя памеры	11,0' × 6,2'
Паверхневая яркасць	13,9
Вуглавое становішча	32°
Сузор’е	Печ
Фізічныя характарыстыкі
Радыус	≈100 000 св. гадоў

NGC 1365 (іншыя абазначэнні — ESO 358-17, MCG −6-8-26, VV 825, FCC 121, IRAS03317-3618, PGC 13179) — спіральная галактыка з перамычкай у сузор’і Печ. У ядры галактыкі знаходзіцца звышмасіўная чорная дзірка. Дзякуючы зацьменню вучоным атрымалася вылічыць яе памер [1](недаступная спасылка).^[1]

Гэты аб’ект уваходзіць у лік пералічаных у арыгінальнай рэдакцыі новага агульнага каталога. У 2009 годзе астраномы выявілі лішак рэнтгенаўскага выпраменьвання каля чорнай дзіркі ў цэнтры галактыкі. Даследаванні паказалі, што ў дыяпазоне энергій вышэй 2 кілаэлектронвольт колькасць фатонаў, як мінімум, на два парадкі вышэй разліковага.^[2]

Зноскі

↑ Тэлескоп Chandra назіраў зацьменне чорнай дзіркі (нявызн.), Rambler (19 лістапада 2009).(недаступная спасылка)
↑ G. Risaliti, V. Braito, V. Laparola, S. Bianchi, M. Elvis, G. Fabbiano, R. Maiolino, G. Matt, J. Reeves, M. Salvati, J. Wang. A strong excess in the 20-100 keV emission of NGC 1365 (англ.). Arxiv.org (15 верасня 2009). Праверана 19 лістапада 2009.