Перайсці да зместу

NGC 1365

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Галактыка
Гісторыя даследавання
Дата адкрыцця 2 верасня 1826
Абазначэнні NGC 1365, ESO 358-17, MCG -6-8-26, VV 825, FCC 121, IRAS03317-3618, PGC 13179
Наглядальныя даныя
(Эпоха J2000.0)
Тып SBb
Прамое ўзыходжанне 03гадз 33мін 36,7с
Схіленне -36° 08′ 27″
Бачная зорная велічыня mV 9,5
Фатаграфічная зорная велічыня mB 10,3
Бачныя памеры 11,0' × 6,2'
Паверхневая яркасць 13,9
Вуглавое становішча 32°
Сузор’е Печ
Фізічныя характарыстыкі
Радыус ≈100 000 св. гадоў

NGC 1365 (іншыя абазначэнні — ESO 358-17, MCG −6-8-26, VV 825, FCC 121, IRAS03317-3618, PGC 13179) — спіральная галактыка з перамычкай у сузор’і Печ. У ядры галактыкі знаходзіцца звышмасіўная чорная дзірка. Дзякуючы зацьменню вучоным атрымалася вылічыць яе памер [1](недаступная спасылка).[1]

Гэты аб’ект уваходзіць у лік пералічаных у арыгінальнай рэдакцыі новага агульнага каталога. У 2009 годзе астраномы выявілі лішак рэнтгенаўскага выпраменьвання каля чорнай дзіркі ў цэнтры галактыкі. Даследаванні паказалі, што ў дыяпазоне энергій вышэй 2 кілаэлектронвольт колькасць фатонаў, як мінімум, на два парадкі вышэй разліковага.[2]

Зноскі

  1. "Тэлескоп Chandra назіраў зацьменне чорнай дзіркі". Rambler. 2009-11-19.(недаступная спасылка)
  2. G. Risaliti, V. Braito, V. Laparola, S. Bianchi, M. Elvis, G. Fabbiano, R. Maiolino, G. Matt, J. Reeves, M. Salvati, J. Wang. A strong excess in the 20-100 keV emission of NGC 1365 (англ.). Arxiv.org (15 верасня 2009). Праверана 19 лістапада 2009.