Гістарычна гнездаваўся на Далёкім УсходзеРасіі, у Японіі і Кітаі, негнездавыя птушкі трапляліся на Карэйскім паўвостраве і Тайвані. Аднак цяпер птушка вымерла амаль ва ўсім ранейшым арэале. Адзіная вядомая прыродная папуляцыя, што засталася, знаходзіцца ў правінцыі Шэньсі ў цэнтральнай частцы мацерыковага Кітая. У маі 1981 года ў Кітаі ў дзікай прыродзе была выяўлена папуляцыя толькі з сямі птушак (чатыры дарослых асобіны і тры птушаняты). У тым жа годзе апошнія пяць дзікіх птушак Японіі былі злоўлены і ўзятыя ў няволю. Да чэрвеня 2002 года папуляцыя дзікіх жывёл пастаянна павялічвалася і налічвала 140 птушак, а колькасць у няволі (у двух цэнтрах размнажэння) складала больш за 130 птушак. Апошняя ацэнка папуляцыі складала каля 500 дзікіх асобін у 2006 годзе. Зараз рэпрадуктыўны поспех досыць высокі, як у дзікай прыродзе, так і ў няволі. Былі паспяховыя рэінтрадукцыі ў раёнах Кітая, дзе ўсё яшчэ трапляліся дзікія асобіны. Праграма рэінтрадукцыі працягваецца ў Японіі, а далейшыя рэінтрадукцыі таксама запланаваны ў Паўднёвай Карэі ў запаведніку Дунчжай(англ.) (бел. у правінцыі Хэнань і гары Эмэйшань(руск.) (бел. у правінцыі Сычуань.
Цела даўжынёй 55—84 см, вагой 1,5—2 кг. Апярэнне белага колеру. Пярэдняя частка галавы неапераная, чырвонага колеру. Дзюба доўгая, выгнутая, чорная з чырвоным кончыкам. Вочы чырвоныя, кальцо вакол вока жоўтае. Ногі чырвоныя. На галаве доўгі чуб злёгку ружовага адцення. У шлюбны перыяд апярэнне спіны, галавы і шыі набывае шэрае адценне.
Насяляе забалочаныя даліны рэк, нізіны з азёрамі і рысавымі палямі. Начуюць птушкі на высокіх дрэвах у лесе. Кормяцца на плыткаводдзі, дзе палююць на дробную рыбу, крабаў, малюскаў і іншых водных беспазваночных, паўзуноў і жаб.
Утвараюць пастаянныя пары і гняздуюцца на высокіх дрэвах, у асноўным, на хвоях і дубах. Кладка, якую наседжваюць абодва бацькі, складаецца з 3-4 яек. Інкубацыя доўжыцца 28 дзён. Праз 40 дзён пасля вылуплення птушаняты становяцца на крыло. Маладыя птушкі трымаюцца з бацькамі да восені, затым аб’ядноўваюцца ў чароды.
