Ад’ютант

Радавы і Ад'ютант Л.-Гв. Літоўскага палка, 1812-1816.

Ад'ютант (ням.: Adjutant з лац.: adjūtāns, род. п. adjūtantis «які дапамагае») — раней вайсковае званне (у некаторых арміях таксама прапаршчык, а на флатах — мічман), пазней — пасада обер-афіцэра, які знаходзіўся пры военачальніку або пры штабе таго ці іншага фарміраванні (пачынаючы з дывізіённага ўзроўня і аж да корпусы, арміі, фронта) для выканання службовых даручэнняў або для выканання штабной працы. У рускай імператарскай арміі канца XIX — пачала XX стагоддзяў пасады старэйшых ад'ютантаў пры штабах дывізій, карпусоў, армій выконвалі, як правіла, афіцэры Генеральнага Штаба.

Литература

• Каминский В. В. Выпускники Николаевской Академии Генерального Штаба на службе большевистскому режиму в конце 1917 — на протяжении 1919 гг.: становление внутреннего статуса и вклад в победу РККА в гражданской войне. См.: Приложения. //Авторская диссертация на соискание степени доктора философии. Хранится в библиотеках израильских университетов в Беэр-Шеве (Университет им. Бен-Гуриона) и в Иерусалиме (Еврейский Университет).

Гл. таксама

• Генерал-ад’ютант
• Флігель-ад’ютант
• Ардынарац
• Дзяншчык