Валерый Яўгенавіч Мазынскі: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
вікіфікацыя, афармленне
→‎Біяграфія: вікіфікацыя
Радок 2: Радок 2:


== Біяграфія ==
== Біяграфія ==
Скончыў Беларускі дзяржаўны тэатральна-мастацкі інстытут (1974). У 1976-1989 г. галоўны рэжысёр Беларускага тэатра імя Я. Коласа ў [[Віцебск]]у. Заснавальнік, з 1993 г. мастацкі кіраўнік Рэспубліканскага тэатра беларускай драматургіі «Вольная сцэна».
Скончыў Беларускі дзяржаўны тэатральна-мастацкі інстытут (1974). У 1976-1989 г. галоўны рэжысёр [[Нацыянальны акадэмічны драматычны тэатр імя Якуба Коласа|Беларускага тэатра імя Я. Коласа]] ў [[Віцебск]]у. Заснавальнік, з 1993 г. мастацкі кіраўнік Рэспубліканскага тэатра беларускай драматургіі «Вольная сцэна».


Асноўныя пастаноўкі: «Званы Віцебска» (1974), «Кастусь Каліноўскі» (1978), «Сымон-музыка» (1976), «На дарозе жыцця» (1982), «Парог» (1982), «Вечар» (1983), «Радавыя» (1984), «Талака» (1992), «Паваліўся нехта» (1992), «Барбара Радзівіл» (1994), «Узлёт Артура У, які можна было спыніць...» (1997). Творчасць В. Мазынскага вызначаецца метафарычнасцю, асацыятыўнасцю, гратэскавасцю, шматпланавасцю структуры.
Асноўныя пастаноўкі: «Званы Віцебска» (1974), «Кастусь Каліноўскі» (1978), «Сымон-музыка» (1976), «На дарозе жыцця» (1982), «Парог» (1982), «Вечар» (1983), «Радавыя» (1984), «Талака» (1992), «Паваліўся нехта» (1992), «Барбара Радзівіл» (1994), «Узлёт Артура У, які можна было спыніць...» (1997). Творчасць В. Мазынскага вызначаецца метафарычнасцю, асацыятыўнасцю, гратэскавасцю, шматпланавасцю структуры.

Версія ад 23:35, 3 сакавіка 2012

Валерый Яўгенавіч МАЗЫНСКІ (нар. 20 лютага 1947, в. Вялікае Стахава, Барысаўскі раён) — беларускі рэжысёр, грамадскі дзеяч.

Біяграфія

Скончыў Беларускі дзяржаўны тэатральна-мастацкі інстытут (1974). У 1976-1989 г. галоўны рэжысёр Беларускага тэатра імя Я. Коласа ў Віцебску. Заснавальнік, з 1993 г. мастацкі кіраўнік Рэспубліканскага тэатра беларускай драматургіі «Вольная сцэна».

Асноўныя пастаноўкі: «Званы Віцебска» (1974), «Кастусь Каліноўскі» (1978), «Сымон-музыка» (1976), «На дарозе жыцця» (1982), «Парог» (1982), «Вечар» (1983), «Радавыя» (1984), «Талака» (1992), «Паваліўся нехта» (1992), «Барбара Радзівіл» (1994), «Узлёт Артура У, які можна было спыніць...» (1997). Творчасць В. Мазынскага вызначаецца метафарычнасцю, асацыятыўнасцю, гратэскавасцю, шматпланавасцю структуры.

Рэжысёр беларускага агучвання твораў замежнай і айчыннай літаратуры (звыш 30 аўдыёкніг), зняў 2 фільмы («Тутэйшыя» і «Як пошуг маланкі» пра Р. Лапіцкага).

Заслужаны дзеяч мастацтваў БССР (1984). Лаўрэат прэміі Ленінскага камсамола Беларусі (1978), Дзяржаўнай прэміі Беларусі (1986).

Літаратура

  • Белы І. Культурная прастора Барысаўшчыны // Гоман Барысаўшчыны. №9(114), 2008.