Свята-Троіцкая царква (Манастыр): Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[недагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
tagged isolated of cluster сірата0; tagged non-categorized.
Няма тлумачэння праўкі
Радок 1: Радок 1:
{{Храм
|Тып храма = Праваслаўная царква
|Беларуская назва =Свята-Троіцкая царква
|Арыгінальная назва =
| Выява =
| Подпіс выявы =
| Шырыня выявы =
|Сучасны статус =
|Краіна = Беларусь
|Краіна2 =
|Назва месцазнаходжання = Вёска
|Месцазнаходжанне = Манастыр
|lat_dir = |lat_deg = |lat_min = |lat_sec =
|lon_dir = |lon_deg = |lon_min = |lon_sec =
|region =
|CoordScale =
|Канфесія = [[Руская праваслаўная царква]]
|Епархія =
|Добрапрыстойнасць =
|Тып будынка =
|Архітэктурны стыль =
|Аўтар праекта =
|Будаўнік =
|Заснавальнік =
|Першае згадванне =
|Заснаванне =
|Асноўныя даты = {{Славутасць/Даты||||||}}
|Скасаваны =
|Пачатак будаўніцтва = 1890
|Заканчэнне будаўніцтва = 1890
|Рэліквіі =
|Сучасны стан =
|Сайт =
|Commons =
}}
'''Свята-Троіцкая царква''' — праваслаўны храм, на ўзвышшы ў цэнтры в. Манастыр ([[Талачынскі раён]], [[Віцебская вобласць]]). На аўтадарозе [[Сянно]]-[[Талачын]]. Пабудавана у [[1890]] г. па кананічнай схеме
'''Свята-Троіцкая царква''' — праваслаўны храм, на ўзвышшы ў цэнтры в. Манастыр ([[Талачынскі раён]], [[Віцебская вобласць]]). На аўтадарозе [[Сянно]]-[[Талачын]]. Пабудавана у [[1890]] г. па кананічнай схеме


== Архітэктура ==
== Архітэктура ==
Мае званіцу, бабінец, асноўны аб'ём і апсіду з прыдзеламі. У агульнай кампазіцыі будынка пануе шатровая двух'ярусная званіца. У першым, квадратным у плане ярусе зроблены галоўны ўваход, другі ярус васьмігранны, прарэзаны скразнымі арачнымі праёмамі-галаснікамі. Асноўны кубападобны аб'ём накрыты пакатым чатырохсхільным бляшаным дахам, на вяршыні якога ўзвышаецца цыбулепадобны купалок на васьмігранным драўляным барабане. Старажытнарускі каларыт архітэктуры надае будынку пластычны дэкор: аркатурныя з гіркамі падкарнізныя паясы па перыметры асноўнага аб'ёму, кілепадобныя броўкі над здвоенымі і адзінарнымі арачнымі вокнамі.
Мае [[Званіца|званіцу]], [[бабінец]], асноўны аб'ём і [[апсіда|апсіду]] з [[прыдзел]]амі. У агульнай кампазіцыі будынка пануе шатровая двух'ярусная званіца. У першым, квадратным у плане ярусе зроблены галоўны ўваход, другі ярус васьмігранны, прарэзаны скразнымі арачнымі праёмамі-галаснікамі. Асноўны кубападобны аб'ём накрыты пакатым чатырохсхільным бляшаным дахам, на вяршыні якога ўзвышаецца цыбулепадобны купалок на васьмігранным драўляным барабане. Старажытнарускі каларыт архітэктуры надае будынку пластычны дэкор: аркатурныя з гіркамі падкарнізныя паясы па перыметры асноўнага аб'ёму, кілепадобныя броўкі над здвоенымі і адзінарнымі арачнымі вокнамі.


Пасля рэвалюцыі храм зачынілі. У 2000-гг. адрэстаўравалі.
Пасля рэвалюцыі храм зачынілі. У [[2000-я]] гг. адрэстаўравалі.


== Літаратура ==
== Літаратура ==
Радок 12: Радок 47:
{{Ізаляваны артыкул}}
{{Ізаляваны артыкул}}


[[Катэгорыя:Праваслаўныя храмы Беларусі‎]]
{{Няма катэгорый}}
[[Катэгорыя:Талачынскі раён]]

Версія ад 22:20, 5 ліпеня 2012

Праваслаўная царква
Свята-Троіцкая царква
54°35′14″ пн. ш. 29°44′26″ у. д.HGЯO
Краіна  Беларусь
Вёска Манастыр
Канфесія Руская праваслаўная царква
Епархія Віцебская і Аршанская епархія
Дата пабудовы 1890 год
Map
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Свята-Троіцкая царква — праваслаўны храм, на ўзвышшы ў цэнтры в. Манастыр (Талачынскі раён, Віцебская вобласць). На аўтадарозе Сянно-Талачын. Пабудавана у 1890 г. па кананічнай схеме

Архітэктура

Мае званіцу, бабінец, асноўны аб'ём і апсіду з прыдзеламі. У агульнай кампазіцыі будынка пануе шатровая двух'ярусная званіца. У першым, квадратным у плане ярусе зроблены галоўны ўваход, другі ярус васьмігранны, прарэзаны скразнымі арачнымі праёмамі-галаснікамі. Асноўны кубападобны аб'ём накрыты пакатым чатырохсхільным бляшаным дахам, на вяршыні якога ўзвышаецца цыбулепадобны купалок на васьмігранным драўляным барабане. Старажытнарускі каларыт архітэктуры надае будынку пластычны дэкор: аркатурныя з гіркамі падкарнізныя паясы па перыметры асноўнага аб'ёму, кілепадобныя броўкі над здвоенымі і адзінарнымі арачнымі вокнамі.

Пасля рэвалюцыі храм зачынілі. У 2000-я гг. адрэстаўравалі.

Літаратура

  • Кулагін, А.М. З архітэктурнага мінулага / А.М. Кулагін // Памяць : гісторыка-дакументальная хроніка Талачынскага раёна / рэдкал. І.П. Шамякін [і інш.]. – Мн., 1988. – С.43 – 45.
  • Храм во имя Святой Троицы // Храмы и приходы Витебской православной Епархии Белорусской Православной Церкви : справочник / сост. А. Матвеев, Н. Дубенецкий. – Витебск, 2002. – С. 153–154.