Генуэзская рэспубліка: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
+выява |
др робат Дадаем: oc:Republica de Gènoa |
||
Радок 12: | Радок 12: | ||
[[es:República de Génova]] |
[[es:República de Génova]] |
||
[[fr:République de Gênes]] |
[[fr:République de Gênes]] |
||
⚫ | |||
[[he:הרפובליקה של ג'נובה]] |
[[he:הרפובליקה של ג'נובה]] |
||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
[[la:Respublica Genua]] |
[[la:Respublica Genua]] |
||
[[lij:Repubbrica de Zena]] |
[[lij:Repubbrica de Zena]] |
||
⚫ | |||
[[nl:Republiek Genua]] |
[[nl:Republiek Genua]] |
||
⚫ | |||
⚫ | |||
[[nn:Republikken Genova]] |
[[nn:Republikken Genova]] |
||
⚫ | |||
[[oc:Republica de Gènoa]] |
|||
[[pl:Republika Genui]] |
[[pl:Republika Genui]] |
||
[[pt:República de Gênova]] |
[[pt:República de Gênova]] |
Версія ад 19:45, 26 жніўня 2008
Шаблон:Вызн – сярэднявечная дзяржава, якая ўтварылся пасля распаду імперыі Карла Вялікага, кіравалася консуламі.
Нягледзячы па разбурэнне горад Генуі ў 935 сарацынамі, Генуэзская рэспубліка станавілася ўсё больш магутнай, і ў 958 была фармальна прызнаная італьянскім каралём Берэнгарам. З 1000 пачалася значная гандлёвая экспансія генуэзцаў, у выніку якой была створаная магутная марская рэспубліка, якая валодае апорнымі пунктамі, гандлёвымі базамі і паселішчамі на большай частцы Міжземнамор'я і берагах Чорнага мора. Удзел у крыжовых паходах яшчэ больш пашырыла яе гандлёвыя рынкі і ператварыла Генуэзскую рэспубліку ў магутную марскую дзяржаву. Многія стагоддзі Генуя ўладарыла на морах, супернічаючы і вядучы зацяжныя войны са сваімі галоўнымі супернікамі – Пізай і Венецыяй. У 1104 генуэзскі флот налічаў 70 караблёў. Марской моцай Генуэзскай рэспублікі карысталіся многія еўрапейскія валадары. З 1120 тэрыторыя Генуэзскай рэспублікі павялічвалася за кошт падначалення суседніх прыбярэжных месцаў: Савоны, Альбенга і інш. Каля 1177 Генуя падпарадкавала сабе Манака, Ніцу і Манферат, пазней захапіла астравы: Эльбу, Корсіку і Сардзінію. Генуэзцы кантралявалі гандаль з Усходам і ў кан. 12 ст. па дамове з Візантыяй манапольна гаспадарылі на марскіх гандлёвых шляхах, якія праходзілі ўздоўж крымскага пабярэжжа, пацясніўшы Венецыянскую рэспубліку. Пра колішнюю магутнасць Генуі нагадваюць руіны крымскіх генуэзскіх крэпасцяў у Інкермане, Судаку, Феадосіі. Аднак з канца 14 ст. пачаўся павольны заняпад ваеннай магутнасці Генуі.