Мікрараён: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
imported>Move page script
др Wp/be/Мікрараён перанесеная ў Мікрараён
др [Wp/be]-спасылкі
Радок 1: Радок 1:
'''Мікрараён''', структурная адзінка сучаснай жыллёвай забудовы буйных населеных пунктаў. У вялікіх гарадах разлічаны на 12—20 тысяч жыхароў, у сярэдніх — на 6—12 тысяч. Складаецца з комплексу жылых дамоў, устаноў культурна-бытавога абслугоўвання насельніцтва, зялёных зон. Забудоўваецца як адзіная ці расчлянёная на групы жылых дамоў архітэктурна-прасторавая арганізацыя тэрыторыі з улікам прыродных і кліматычных умоў. Часта ўпісваецца ў адзін квартал.
'''Мікрараён''', структурная адзінка сучаснай жыллёвай забудовы буйных населеных пунктаў. У вялікіх гарадах разлічаны на 12—20 тысяч жыхароў, у сярэдніх — на 6—12 тысяч. Складаецца з комплексу жылых дамоў, устаноў культурна-бытавога абслугоўвання насельніцтва, зялёных зон. Забудоўваецца як адзіная ці расчлянёная на групы жылых дамоў архітэктурна-прасторавая арганізацыя тэрыторыі з улікам прыродных і кліматычных умоў. Часта ўпісваецца ў адзін квартал.


На [[wp/be/Беларусь|Беларусі]] першыя мікрараёны з'яўляюцца ў канцы 1950-х — пачатку 1960-х (у [[wp/be/Мінск|Мінску]] — з 1958). Размяшчалі іх на свабодных тэрыторыях паблізу існуючай забудовы, на ўскрайнах гарадоў, а таксама на месцы забудовы, якая патрабавала рэканструкцыі. З канца 1960-х у вялікіх гарадах перайшлі да забудовы тэрыторый буйнымі структурнымі адзінкамі — жылымі раёнамі, у склад якіх уваходзяць мікрараёны, што дазволіла арганічна звязваць [[wp/be/Архітэктура|архітэктуру]] з [[wp/be/Ландшафт|ландшафтам]] і транспартнымі камунікацыямі.
На [[Беларусь|Беларусі]] першыя мікрараёны з'яўляюцца ў канцы 1950-х — пачатку 1960-х (у [[Мінск|Мінску]] — з 1958). Размяшчалі іх на свабодных тэрыторыях паблізу існуючай забудовы, на ўскрайнах гарадоў, а таксама на месцы забудовы, якая патрабавала рэканструкцыі. З канца 1960-х у вялікіх гарадах перайшлі да забудовы тэрыторый буйнымі структурнымі адзінкамі — жылымі раёнамі, у склад якіх уваходзяць мікрараёны, што дазволіла арганічна звязваць [[Архітэктура|архітэктуру]] з [[Ландшафт|ландшафтам]] і транспартнымі камунікацыямі.


З сярэдзіны 1990-х па цяперашні час масавая забудова канцэнтрыруецца ў мікрараёнах, планіраванне якіх вялося раней (У Мінску — [[wp/be/Лошыца, жылы раён (Мінск)|Лошыца]], [[wp/be/Сухарава, жылы раён (Мінск)|Сухарава]], [[wp/be/Уручча, жылы раён (Мінск)|Уручча-5, 6]] і г.д.). У іх будаўніцтве рэалізуецца складаны сплаў разнастайных прыёмаў архітэктурна-планіровачнай арганізацыі жылых тэрыторый, што атрымалі распаўсюджанне ў другой палове ХХ стагоддзя.
З сярэдзіны 1990-х па цяперашні час масавая забудова канцэнтрыруецца ў мікрараёнах, планіраванне якіх вялося раней (У Мінску — [[Лошыца, жылы раён (Мінск)|Лошыца]], [[Сухарава, жылы раён (Мінск)|Сухарава]], [[Уручча, жылы раён (Мінск)|Уручча-5, 6]] і г.д.). У іх будаўніцтве рэалізуецца складаны сплаў разнастайных прыёмаў архітэктурна-планіровачнай арганізацыі жылых тэрыторый, што атрымалі распаўсюджанне ў другой палове ХХ стагоддзя.


''Глядзіце таксама:''
''Глядзіце таксама:''
[[wp/be/Валгаградская, мікрараён (Мінск)|мікрараён вуліцы Валгаградская]]
[[Валгаградская, мікрараён (Мінск)|мікрараён вуліцы Валгаградская]]





Версія ад 04:33, 1 красавіка 2007

Мікрараён, структурная адзінка сучаснай жыллёвай забудовы буйных населеных пунктаў. У вялікіх гарадах разлічаны на 12—20 тысяч жыхароў, у сярэдніх — на 6—12 тысяч. Складаецца з комплексу жылых дамоў, устаноў культурна-бытавога абслугоўвання насельніцтва, зялёных зон. Забудоўваецца як адзіная ці расчлянёная на групы жылых дамоў архітэктурна-прасторавая арганізацыя тэрыторыі з улікам прыродных і кліматычных умоў. Часта ўпісваецца ў адзін квартал.

На Беларусі першыя мікрараёны з'яўляюцца ў канцы 1950-х — пачатку 1960-х (у Мінску — з 1958). Размяшчалі іх на свабодных тэрыторыях паблізу існуючай забудовы, на ўскрайнах гарадоў, а таксама на месцы забудовы, якая патрабавала рэканструкцыі. З канца 1960-х у вялікіх гарадах перайшлі да забудовы тэрыторый буйнымі структурнымі адзінкамі — жылымі раёнамі, у склад якіх уваходзяць мікрараёны, што дазволіла арганічна звязваць архітэктуру з ландшафтам і транспартнымі камунікацыямі.

З сярэдзіны 1990-х па цяперашні час масавая забудова канцэнтрыруецца ў мікрараёнах, планіраванне якіх вялося раней (У Мінску — Лошыца, Сухарава, Уручча-5, 6 і г.д.). У іх будаўніцтве рэалізуецца складаны сплаў разнастайных прыёмаў архітэктурна-планіровачнай арганізацыі жылых тэрыторый, што атрымалі распаўсюджанне ў другой палове ХХ стагоддзя.

Глядзіце таксама: мікрараён вуліцы Валгаградская