Дзяржава Сельджукідаў: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
+ {{ізаляваны артыкул}}, пробны запуск праекта Звязнасць using AWB |
Артыкул азначаны як некатэгарызаваны using AWB |
||
Радок 2: | Радок 2: | ||
Узнікла ў сяр. 11 ст. у выніку заваёваў [[цюркі|цюркаў]]-[[агузы|агузаў]] ([[сельджукі|сельджукаў]]) пад началам [[дынастыя Сельджукідаў|дынастыі Сельджукідаў]]. Пачаткова ў склад дзяржавы ўвайшлі Харасан, Харэзм, Заходні Іран, Азербайджан і Ірак. Да канца 11 ст. былі заваяваныя Арменія, Малая Азія, Сірыя, Палесціна, былі падпарадкаваны Грузія, Шырван і Маверанахр. У дзяржаве склалася сістэма феадальнага землеўладання на аснове ікта — умоўнага падаравання султанам зямельных надзелаў за ваенную службу. З канца 11 ст. слаба эканамічна і этнаграфічна звязаныя тэрыторыі дзяржавы сталі паступова адасабняцца. Сепаратысцкія імкненні буйных землеўдаладальнікаў і феадальныя міжусобіцы канчаткова падарвалі моц дзяржавы. У 1118 яна была падзелена паміж султанамі Махмудам і Санджарам, пасля смерці Санджара (1157) Сельджукская дзяржава канчткова распалася на рад дробных дзяржаваў. |
Узнікла ў сяр. 11 ст. у выніку заваёваў [[цюркі|цюркаў]]-[[агузы|агузаў]] ([[сельджукі|сельджукаў]]) пад началам [[дынастыя Сельджукідаў|дынастыі Сельджукідаў]]. Пачаткова ў склад дзяржавы ўвайшлі Харасан, Харэзм, Заходні Іран, Азербайджан і Ірак. Да канца 11 ст. былі заваяваныя Арменія, Малая Азія, Сірыя, Палесціна, былі падпарадкаваны Грузія, Шырван і Маверанахр. У дзяржаве склалася сістэма феадальнага землеўладання на аснове ікта — умоўнага падаравання султанам зямельных надзелаў за ваенную службу. З канца 11 ст. слаба эканамічна і этнаграфічна звязаныя тэрыторыі дзяржавы сталі паступова адасабняцца. Сепаратысцкія імкненні буйных землеўдаладальнікаў і феадальныя міжусобіцы канчаткова падарвалі моц дзяржавы. У 1118 яна была падзелена паміж султанамі Махмудам і Санджарам, пасля смерці Санджара (1157) Сельджукская дзяржава канчткова распалася на рад дробных дзяржаваў. |
||
⚫ | |||
{{літ |
{{літ |
||
|{{крыніцы/БелСЭ|9}} С.472,473.}} |
|{{крыніцы/БелСЭ|9}} С.472,473.}} |
||
[[{{ns:category}}:дзяржавы Сярэднявечча]] |
[[{{ns:category}}:дзяржавы Сярэднявечча]] |
||
{{ізаляваны артыкул}} |
{{ізаляваны артыкул}} |
||
⚫ | |||
{{Няма катэгорый}} |
Версія ад 03:50, 30 ліпеня 2010
Шаблон:Вызнч, Шаблон:Вызн2: феадальная дзяржава на тэрыторыі Блізкага і Сярэдняга Усходу. Існавала ў 11—12 ст.
Узнікла ў сяр. 11 ст. у выніку заваёваў цюркаў-агузаў (сельджукаў) пад началам дынастыі Сельджукідаў. Пачаткова ў склад дзяржавы ўвайшлі Харасан, Харэзм, Заходні Іран, Азербайджан і Ірак. Да канца 11 ст. былі заваяваныя Арменія, Малая Азія, Сірыя, Палесціна, былі падпарадкаваны Грузія, Шырван і Маверанахр. У дзяржаве склалася сістэма феадальнага землеўладання на аснове ікта — умоўнага падаравання султанам зямельных надзелаў за ваенную службу. З канца 11 ст. слаба эканамічна і этнаграфічна звязаныя тэрыторыі дзяржавы сталі паступова адасабняцца. Сепаратысцкія імкненні буйных землеўдаладальнікаў і феадальныя міжусобіцы канчаткова падарвалі моц дзяржавы. У 1118 яна была падзелена паміж султанамі Махмудам і Санджарам, пасля смерці Санджара (1157) Сельджукская дзяржава канчткова распалася на рад дробных дзяржаваў.
У артыкуле не пастаўлены тэматычныя катэгорыі. |