Егіпталогія: Розніца паміж версіямі
| [недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
др Дадана Катэгорыя:Егіпет; выдалены шаблон {{няма катэгорый}} (праз HotCat) |
дрНяма тлумачэння праўкі |
||
| Радок 3: | Радок 3: | ||
== Гістарычны нарыс == |
== Гістарычны нарыс == |
||
Да канца XVIII стагоддзя веды аб Старажытным Егіпце былі бессістэмным і засноўваліся на некрытычнай падставе на старажытнагрэчаскіх крыніцах (Гарапалон, [[Герадот]] і інш.) Новая цікавасць да Егіпту і яго культуры паўстала у выніку Егіпецкай экспедыцыі Напалеона, падчас якой яго суправаджалі мастак Віва-Дэнон і калекцыянер Дравеці, шмат зрабілі для папулярызацыі Старажытнага Егіпта ў Еўропе. Матывы старажытнаегіпецкага мастацтва сталі атрыбутам стылю [[ампір]], а адну з граняў эпохі рамантызму складала мода на ўсё егіпецкае (егіптаманія). |
Да канца [[XVIII стагоддзе|XVIII стагоддзя]] веды аб [[Старажытны Егіпет|Старажытным Егіпце]] былі бессістэмным і засноўваліся на некрытычнай падставе на старажытнагрэчаскіх крыніцах ([[Гарапалон]], [[Герадот]] і інш.) Новая цікавасць да [[Старажытны Егіпет|Егіпту]] і яго культуры паўстала у выніку [[Егіпецкая экспедыцыя Напалеона|Егіпецкай экспедыцыі Напалеона]], падчас якой яго суправаджалі мастак [[Віва-Дэнон]] і калекцыянер [[Дравеці]], шмат зрабілі для папулярызацыі [[Старажытны Егіпет|Старажытнага Егіпта]] ў [[Еўропа|Еўропе]]. Матывы старажытнаегіпецкага мастацтва сталі атрыбутам стылю [[ампір]], а адну з граняў эпохі рамантызму складала мода на ўсё егіпецкае ([[егіптаманія]]). |
||
Найбольш значным вынікам Егіпецкай экспедыцыі стала адкрыццё Разецкага каменя - двухмоўнага грэка-егіпецкага надпісу, над дэшыфроўкай якой беспаспяхова працавалі семітолагі Сільвестр дэ Сасі, Томас Юнг, Давід Окерблад і іншыя. Ім удалося зразумець, што частка знакаў егіпецкага пісьма адлюстроўвала не словы, а гукі, аднак яны праігнаравалі кансанантна характар егіпецкага пісьма (што выглядае асабліва дзіўным, улічваючы тое, што ўсе яны былі семітолагамі, добра знаёмымі з кансанантнымі пісьмова). |
Найбольш значным вынікам [[Егіпецкая экспедыцыя Напалеона|Егіпецкай экспедыцыі]] стала адкрыццё [[Разецкі камень|Разецкага каменя]] - двухмоўнага грэка-егіпецкага надпісу, над дэшыфроўкай якой беспаспяхова працавалі семітолагі [[Сільвестр дэ Сасі]], [[Томас Юнг]], [[Давід Окерблад]] і іншыя. Ім удалося зразумець, што частка знакаў егіпецкага пісьма адлюстроўвала не словы, а гукі, аднак яны праігнаравалі кансанантна характар егіпецкага пісьма (што выглядае асабліва дзіўным, улічваючы тое, што ўсе яны былі семітолагамі, добра знаёмымі з кансанантнымі пісьмова). |
||
Пачаткам навуковай егіпталогіі прынята лічыць публікацыю Ж. Ф. |
Пачаткам навуковай егіпталогіі прынята лічыць публікацыю [[Ж. Ф. Шампалён]]ам [[14 верасня]] [[1822|1822 г.]] «Лісты да спадара Дасье», у якім упершыню ў еўрапейскай навуковай традыцыі дакладна апісвалася сістэма старажытнаегіпецкага іерагліфічнага пісьма. За адкрыццём [[Шампалён]]а рушыў услед бурны рост маладой навукі. |
||
[[als:Ägyptologie]] |
[[als:Ägyptologie]] |
||
Версія ад 18:53, 6 лістапада 2010
Егіпталогія — навуковая дысцыпліна, якая вывучае мову, культуру і гісторыю Старажытнага Егіпта.
Гістарычны нарыс
Да канца XVIII стагоддзя веды аб Старажытным Егіпце былі бессістэмным і засноўваліся на некрытычнай падставе на старажытнагрэчаскіх крыніцах (Гарапалон, Герадот і інш.) Новая цікавасць да Егіпту і яго культуры паўстала у выніку Егіпецкай экспедыцыі Напалеона, падчас якой яго суправаджалі мастак Віва-Дэнон і калекцыянер Дравеці, шмат зрабілі для папулярызацыі Старажытнага Егіпта ў Еўропе. Матывы старажытнаегіпецкага мастацтва сталі атрыбутам стылю ампір, а адну з граняў эпохі рамантызму складала мода на ўсё егіпецкае (егіптаманія).
Найбольш значным вынікам Егіпецкай экспедыцыі стала адкрыццё Разецкага каменя - двухмоўнага грэка-егіпецкага надпісу, над дэшыфроўкай якой беспаспяхова працавалі семітолагі Сільвестр дэ Сасі, Томас Юнг, Давід Окерблад і іншыя. Ім удалося зразумець, што частка знакаў егіпецкага пісьма адлюстроўвала не словы, а гукі, аднак яны праігнаравалі кансанантна характар егіпецкага пісьма (што выглядае асабліва дзіўным, улічваючы тое, што ўсе яны былі семітолагамі, добра знаёмымі з кансанантнымі пісьмова).
Пачаткам навуковай егіпталогіі прынята лічыць публікацыю Ж. Ф. Шампалёнам 14 верасня 1822 г. «Лісты да спадара Дасье», у якім упершыню ў еўрапейскай навуковай традыцыі дакладна апісвалася сістэма старажытнаегіпецкага іерагліфічнага пісьма. За адкрыццём Шампалёна рушыў услед бурны рост маладой навукі.