Віктар Уладзіміравіч Ерафееў: Розніца паміж версіямі
| [недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Няма тлумачэння праўкі |
→Біяграфія: + {{ізаляваны артыкул}} |
||
| Радок 28: | Радок 28: | ||
[[ru:Ерофеев, Виктор Владимирович]] |
[[ru:Ерофеев, Виктор Владимирович]] |
||
[[uk:Єрофєєв Віктор Володимирович]] |
[[uk:Єрофєєв Віктор Володимирович]] |
||
{{ізаляваны артыкул}} |
|||
Версія ад 15:37, 29 сакавіка 2011
Віктар Уладзіміравіч Ерафееў (19 верасня 1947, Масква) - сучасны расійскі пісьменнік.
Біяграфія
Сын савецкага дыпламата Уладзіміра Іванавіча Ерафеева. Частка дзяцінства правёў з бацькамі ў Парыжы.
У 1970 годзе скончыў філалагічны факультэт МДУ, у 1973 годзе - аспірантуру Інстытута сусветнай літаратуры.
Вядомасць атрымаў пасля публікацыі эсэ пра творчасць маркіза дэ Сада ў часопісе «Пытанні літаратуры».
У 1975 годзе абараніў кандыдацкую дысертацыю «Дастаеўскі і французскі экзістэнцыялізм», якая выйшла ў 1991 годзе ў ЗША ў выглядзе асобнай кнігі.
У 1979 годзе за арганізацыю ў самвыдаце непадцэнзурнага альманаха «Метропаль» быў выключаны з Саюзу пісьменнікаў, а яго бацьку, які раней прыкрываў сына, знялі з пасады пастаяннага прадстаўніка СССР пры міжнародных арганізацыях у Вене. Да 1988 году Віктара Ерафеева не друкавалі ў СССР.