Міхаіл Паўлавіч Дрынеўскі: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
дрНяма тлумачэння праўкі |
катэгорыя |
||
Радок 1: | Радок 1: | ||
'''Міхаіл Паўлавіч Дрынеўскі''' |
'''Міхаіл Паўлавіч Дрынеўскі''' — мастацкі кіраўнік і галоўны дырыжор [[Народны хор імя Г.І. Цытовіча | Нацыянальнага акадэмічнага народнага хору Рэспублікі Беларусі імя Г. І. Цытовіча]]. |
||
Міхаіл Дрынеўскі нарадзіўся 12 лютага [[1941]] года ў вёсцы Тонеж Тураўскага раёна Гомельскай вобласці (БССР). У 13 гадоў пачаў працаваць кіраўніком хору калгаса «Труд» у вёсцы Тонеж. |
Міхаіл Дрынеўскі нарадзіўся 12 лютага [[1941]] года ў вёсцы Тонеж Тураўскага раёна Гомельскай вобласці (БССР). У 13 гадоў пачаў працаваць кіраўніком хору калгаса «Труд» у вёсцы Тонеж. |
||
У [[1959]] годзе паступіў у Гомельскае музычнае вучылішча, якое скончыў у 1963 |
У [[1959]] годзе паступіў у Гомельскае музычнае вучылішча, якое скончыў у 1963 г. У час вучобы Міхаіл Дрынеўскі працаваў з народным хорам вёскі Прыбытка Гомельскага раёна, дзіцячым хорам Палаца піянераў г. Гомеля. |
||
У [[1963]] годзе паступіў у [[Беларуская дзяржаўная акадэмія музыкі | Беларускую дзяржаўную кансерваторыю ім. А. |
У [[1963]] годзе паступіў у [[Беларуская дзяржаўная акадэмія музыкі | Беларускую дзяржаўную кансерваторыю ім. А. В. Луначарскага]] (клас [[Ганна Паўлаўна Зелянкова| Г. П. Зелянковай]]), пасля заканчэння якой быў накіраваны на працу ў Мінскае музычнае вучылішча. З [[1973]] годзе М. Дрынеўскі — галоўны хармайстар, з 1975 г. — мастацкі кіраўнік Народнага хору Рэспублікі Беларусь імя Г. І. Цытовіча. Дырыжор, фалькларыст, этнограф, знаўца народнай музыкі М. П. Дрынеўскі перапрацаваў і ўзбагаціў творчы працэс Народнага хору, сфармаваў высокапрафесійны нацыянальны калектыў. Ён працягвае развіваць традыцыі, закладзеныя заснавальнікам хору [[Генадзь Іванавіч Цытовiч| Г. І. Цытовічам]]. |
||
Міхаіл Паўлавіч Дрынеўскі |
Міхаіл Паўлавіч Дрынеўскі — [[Заслужаны дзеяч мастацтваў Рэспублікі Беларусь|заслужаны дзеяч мастацтваў БССР]] (1978), лаўрэат Дзяржаўнай прэміі БССР (1982), народны артыст БССР (1987), узнагароджаны [[Ордэн Працоўнага Чырвонага Сцяга | ордэнам Працоўнага Чырвонага Сцяга]] (1986), [[Медаль Францыска Скарыны | медалём Францыска Скарыны]] (1990), [[Ордэн Францыска Скарыны | ордэнам Францыска Скарыны]] (2002), прафесар. |
||
{{пішу||}} |
|||
[[ru:Дриневский, Михаил Павлович]] |
[[ru:Дриневский, Михаил Павлович]] |
||
[[Катэгорыя:Постаці беларускай музыкі]] |
[[Катэгорыя:Постаці беларускай музыкі]] |
||
[[Катэгорыя: |
[[Катэгорыя:Дырыжоры Беларусі]] |
||
[[Катэгорыя:Народныя артысты Беларусі]] |
[[Катэгорыя:Народныя артысты Беларусі]] |
||
{{DEFAULTSORT:Дрынеўскі Міхаіл Паўлавіч}} |
{{DEFAULTSORT:Дрынеўскі Міхаіл Паўлавіч}} |
Версія ад 06:16, 22 лістапада 2011
Міхаіл Паўлавіч Дрынеўскі — мастацкі кіраўнік і галоўны дырыжор Нацыянальнага акадэмічнага народнага хору Рэспублікі Беларусі імя Г. І. Цытовіча.
Міхаіл Дрынеўскі нарадзіўся 12 лютага 1941 года ў вёсцы Тонеж Тураўскага раёна Гомельскай вобласці (БССР). У 13 гадоў пачаў працаваць кіраўніком хору калгаса «Труд» у вёсцы Тонеж.
У 1959 годзе паступіў у Гомельскае музычнае вучылішча, якое скончыў у 1963 г. У час вучобы Міхаіл Дрынеўскі працаваў з народным хорам вёскі Прыбытка Гомельскага раёна, дзіцячым хорам Палаца піянераў г. Гомеля.
У 1963 годзе паступіў у Беларускую дзяржаўную кансерваторыю ім. А. В. Луначарскага (клас Г. П. Зелянковай), пасля заканчэння якой быў накіраваны на працу ў Мінскае музычнае вучылішча. З 1973 годзе М. Дрынеўскі — галоўны хармайстар, з 1975 г. — мастацкі кіраўнік Народнага хору Рэспублікі Беларусь імя Г. І. Цытовіча. Дырыжор, фалькларыст, этнограф, знаўца народнай музыкі М. П. Дрынеўскі перапрацаваў і ўзбагаціў творчы працэс Народнага хору, сфармаваў высокапрафесійны нацыянальны калектыў. Ён працягвае развіваць традыцыі, закладзеныя заснавальнікам хору Г. І. Цытовічам.
Міхаіл Паўлавіч Дрынеўскі — заслужаны дзеяч мастацтваў БССР (1978), лаўрэат Дзяржаўнай прэміі БССР (1982), народны артыст БССР (1987), узнагароджаны ордэнам Працоўнага Чырвонага Сцяга (1986), медалём Францыска Скарыны (1990), ордэнам Францыска Скарыны (2002), прафесар.