Cercozoa
| Cercozoa | ||||||||||||
 Cercomonas sp. | ||||||||||||
| Навуковая класіфікацыя | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Міжнародная навуковая назва | ||||||||||||
|
Cercozoa Cavalier-Smith, 1998[1] | ||||||||||||
| Класы | ||||||||||||
| ||||||||||||
Cercozoa — тып пратыстаў. Не маюць агульных марфалагічных асаблівасцяў на мікраскапічным узроўні[4], таму вызначэнне ажыццяўляецца пры дапамозе малекулярнай філагеніі на аснове рРНК, будовы акціну або поліубіквіціну[5].
Характарыстыкі[правіць | правіць зыходнік]
Група складаецца пераважна з амёбоідаў і жгуціканосцаў, якія харчуюцца з дапамогай ніткападобных ретыкулаподый. Яны могуць утварацца часткай паверхні клеткі, але ў клетак ніколі не бывае сапраўднага цытастома, як у многіх іншых прасцейшых. Дэманструюць разнастайнасць формаў[6], што робіць складаным іх вызначэнне і класіфікацыю з пункту гледжання структурных характарыстык, хоць іх адзінства пацвярджаецца генетычнымі даследаваннямі. Cercozoa цесна звязаны з фарамініферамі і прамянёвікамі, так званымі ракавінавымі амёбамі, і разам з імі ўтвараюць групу пад назвай рызарыі.
Падтыпы[правіць | правіць зыходнік]
Часам Cercozoa групуюць па таму, ці з’яўляюцца яны «ніткападобнымі» або «сеткаватымі»[7].
Ніткападобныя (падтып Filosa)[правіць | правіць зыходнік]
Самымі вядомымі Cercozoa з гэтай групы з’яўляюцца Euglyphida, ніткападобныя амёбы з ракавінамі з лускавінак або пласцін, якія змяшчаюць крэмній, што звычайна сустракаюцца ў багатых пажыўнымі рэчывамі глебах, у вадзе і на водных раслінах. Некаторыя іншыя ніткападобныя амёбы будуюць знешні шкілет з арганічных лускавінак, у тым ліку Tectofilosida і Gromia. Раней іх адносілі да Euglyphida пад імем Testaceafilosia. Гэта не монафілетычная група, але амаль усе таксоны, якія адносяцца сюды, трапляюць у Cercozoa. Да іншых прыкметных ніткападобным Cercozoa ставяцца Cercomonadida, звычайныя глебавыя жгуціканосцы.
Сеткаватыя (падтып Endomyxa)[правіць | правіць зыходнік]
Важная група, якая адносіцца да гэтага падтыпу— Chlorarachnea, дзіўныя амёбоіды, якія ўтвараюць сеткаваты плазмодый з пераплеценых псеўдаподый (мераплазмодый). Яны адрозніваюцца наяўнасцю хларапластаў, якія, хутчэй за ўсё, утварыліся ў выніку сімбіезу з зяленымі водарасцямі. Хларапласты акружаны чатырма мембранамі, у перыпластыднай прасторы якіх знаходзіцца нуклеаморф, — рэдукаванае ядро эндасімбіятычнага эўкарыёта. Па гэтай прычыне яны ўяўляюць вялікую цікавасць для даследчыкаў як жывы доказ эндасімбіятычнага паходжання арганел.
Chlorarachnea часам адносяць да Filosa, а не Endomyxa, і наадварот, такія групы, як Gromia адносяць да Endomyxa[8]. Filosa, магчыма, з’яўляюцца монафілетычнай групай, а Endomyxa — парафілетычнай[9].
Не класіфікаваныя[правіць | правіць зыходнік]
Акрамя таго, у тып уваходзяць тры групы, раней якія лічыліся Heliozoa: Heliomonadida, Desmothoracida і Gymnosphaerida, якія нядаўна былі аб’яднаны ў новы клас Granofilosea[7].
Нарэшце, Cercozoa уключаюць Phaeodarea, марскіх прасцейшых, якія раней лічыліся прамянёвікамі.
Класіфікацыя[правіць | правіць зыходнік]
Дакладны склад і класіфікацыя Cercozoa яшчэ прапрацоўваюцца. Агульная схема такая:
| Клас Chlorarachnea | Chlorarachniophyta |
| Клас Proteomyxidea | Gymnophryida, Heliomonadida, Desmothoracida, Gymnosphaerida, і г . д. |
| Клас Sarcomonadea | Cercomonadida |
| Клас Imbricatea | Euglyphida і Thaumatomonadida |
| Клас Thecofilosea | Tectofilosida і Cryomonadida |
| Клас Phaeodarea | |
| Клас Ebridea | Ebridea |
Акрамя таго дзве групы паразітаў, Phytomyxea і Ascetosporea, і ракавінавыя амёбы Gromia могуць апынуцца самымі базальнымі з групы Cercozoa, хоць некаторыя філагенетычныя дрэвы змяшчаюць іх бліжэй да фарамініфераў.
Сюды ж былі аднесены і Spongomonadea, якія яшчэ зусім нядаўна лічыліся Amoebozoa.
Некаторыя іншыя невялікія групы прасцейшых з незразумелым таксанамічным становішчам лічаць верагоднымі Cercozoa і цалкам магчыма, многія роды пасля далейшага вывучэння будуць прылічаныя да гэтай групе.
Зноскі[правіць | правіць зыходнік]
- ↑ Cavalier-Smith, T. (1998). "A revised six-kingdom system of life". Biological Reviews of the Cambridge Philosophical Society. 73 (3): 203–266. doi:10.1111/j.1469-185X.1998.tb00030.x. PMID 9809012.
- ↑ Nikolaev SI, Berney C, Fahrni JF; et al. (May 2004). "The twilight of Heliozoa and rise of Rhizaria, an emerging supergroup of amoeboid eukaryotes". Proc. Natl. Acad. Sci. U.S.A. 101 (21): 8066–8071. doi:10.1073/pnas.0308602101. PMC 419558. PMID 15148395.
{{cite journal}}: Папярэджанні CS1: розныя назвы: authors list (link) Архіўная копія. Архівавана з першакрыніцы 10 красавіка 2020. Праверана 7 кастрычніка 2022. - ↑ Hoppenrath, M.; Leander B.S. (2006). "Ebriid phylogeny and the expansion of the Cercozoa". Protist. 157 (3): 279–290. doi:10.1016/j.protis.2006.03.002. PMID 16730229.
- ↑ Chantangsi, C. (2009).
- ↑ SYSTEMATIC BIOLOGY: CERCOZOA(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 2 красавіка 2015. Праверана 28 сакавіка 2009.
- ↑ Cavalier-Smith T, Chao EE (October 2003). "Phylogeny and classification of phylum Cercozoa (Protozoa)" (PDF). Protist. 154 (3–4): 341–58. doi:10.1078/143446103322454112. PMID 14658494.
- ↑ а б Bass D, Chao EE, Nikolaev S; et al. (February 2009). "Phylogeny of Novel Naked Filose and Reticulose Cercozoa: Granofilosea cl. n. and Proteomyxidea Revised". Protist. 160 (1): 75–109. doi:10.1016/j.protis.2008.07.002. PMID 18952499.
{{cite journal}}: Папярэджанні CS1: розныя назвы: authors list (link) - ↑ Cercozoa(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 22 кастрычніка 2012. Праверана 21 мая 2009.
- ↑ Yasuhide Nakamura, Ichiro Imai, Atsushi Yamaguchi, Akihiro Tuji, Fabrice Not, and Noritoshi Suzuki. 2015.