Аляксандр Айзікавіч Вітэнзон
| Аляксандр Айзікавіч Вітэнзон | |
|---|---|
| Дата нараджэння | 22 кастрычніка 1906 ці 20 кастрычніка 1906[1] |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 6 чэрвеня 1999 (92 гады) |
| Грамадзянства | |
| Дзеці | Жанна Зіскіндаўна Вітэнзон |
| Адукацыя | |
| Прафесія | сцэнарыст |
| Узнагароды |
           |
| IMDb | ID 0899989 |
Аляксандр Вітэнзон (літаратурны псеўданім Аляксандр Вітаў, сапраўднае імя Зіскінд Айзікавіч Вітэнзон[2]; 22 кастрычніка 1906, Віцебск — 6 чэрвеня 1999) — савецкі кінематаграфіст, сцэнарыст і рэдактар.
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]Нарадзіўся ў Віцебску ў сям’і маляра[3]. З 26 чэрвеня 1941 года служыў начальнікам аддзела армейскага жыцця газеты «Боевая тревога» і рэдактарам дывізіённай газеты «За Советскую Родину» 11-й гвардзейскай арміі на Беларускім фронце, гвардыі маёр. Узнагароджаны ордэнам Чырвонай Зоркі (1944), ордэнам Айчыннай вайны II ступені (1945), медалямі. Дэмабілізаваны ў 1946 годзе.
Быў галоўным рэдактарам Галоўнага ўпраўлення па вытворчасці мастацкіх фільмаў (ГУВМФ), курыраваў пытанні, звязаныя з дзейнасцю Кінастудыі «Ленфільм»[4].
Сям’я
[правіць | правіць зыходнік]- Жонка — Гіта Файбішаўна Сапгір (1906 — ?), матэматык, родам з багатай сям’і віцебскіх фабрыкантаў.
- Дачка — Жанна Зіскіндаўна Вітэнзон, сцэнарыст-мультыплікатар.
- Дачка — Наталля Зіскіндаўна Барысава
- Брат — Якаў Айзікавіч Вітэнзон (1910—1941), з 1934 года тэхнічны інспектар вагавымяральнай лабараторыі Усесаюзнага НДІ метралогіі імя Д. І. Мендзялеева (УНДІМ), у 1939—1941 гадах начальнік Волхаўскага міжраённага аддзялення УНДІМ ; загінуў у баях за Ленінград на Лужскім рубяжы[5].
- Пляменнік — паэт Генрых Сапгір.
Фільмаграфія
[правіць | правіць зыходнік]Рэдактар
[правіць | правіць зыходнік]- 1936 — Дэпутат Балтыкі
- 1936 — Вялікі грамадзянін
- 1937 — Вяртанне Максіма
- 1938 — Выбаргскі бок
- 1938 — Пётр I
- 1950 — Мусаргскі
- 1950 — Рымскі-Корсакаў
- 1954 — Вялікая сям'я
- 1955 — Авадзень
- 1955 — Справа Румянцава
Сцэнарыст
[правіць | правіць зыходнік]- 1940 — Сібіракі
- 1957 — Стрэмка
- 1957 — Палеская легенда
- 1958 — Бацькі і дзеці
- 1961 — На берагах Інгуры
- 1963 — Хто асядлае каня
- 1969 — Галоўны сведка
- 1972 — Лясная балада
Крыніцы
[правіць | правіць зыходнік]- ↑ Person Profile // Internet Movie Database — 1990. Праверана 21 чэрвеня 2019.
- ↑ Зискинд Айзикович Витензон на сайте «Память народа». Архівавана з першакрыніцы 20 ліпеня 2020. Праверана 12 мая 2020.
- ↑ 26 апреля в Доме кино будут чествовать Жанну Витензон. Архівавана з першакрыніцы 20 ліпеня 2020. Праверана 12 мая 2020.
- ↑ Документы по «Глупому мышонку». Архівавана з першакрыніцы 20 ліпеня 2020. Праверана 13 мая 2020.
- ↑ ВНИИМ: Витензон Яков Айзикович. Архівавана з першакрыніцы 20 ліпеня 2020. Праверана 13 мая 2020.
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]- Энциклопедия кино (недоступная ссылка)
- База данных «Современная Россия»(недаступная спасылка)
- Витов А. ВГИК 2000
- Память народа
Тэматычныя сайты |
|---|
Катэгорыя:
- Асобы
- Нарадзіліся 22 кастрычніка
- Нарадзіліся ў 1906 годзе
- Нарадзіліся 20 кастрычніка
- Нарадзіліся ў Віцебску
- Памерлі 6 чэрвеня
- Памерлі ў 1999 годзе
- Выпускнікі БДУ
- Кавалеры ордэна Айчыннай вайны II ступені
- Кавалеры ордэна Чырвонай Зоркі
- Узнагароджаныя медалём «За баявыя заслугі»
- Узнагароджаныя медалём «У памяць 850-годдзя Масквы»
- Узнагароджаныя медалём «За абарону Масквы»
- Узнагароджаныя медалём «За перамогу над Германіяй у Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.»
- Узнагароджаныя медалём «Дваццаць гадоў перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.»
- Узнагароджаныя медалём «Трыццаць гадоў перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.»
- Узнагароджаныя медалём «Сорак гадоў перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.»
- Узнагароджаныя медалём «За ўзяцце Кёнігсберга»
- Узнагароджаныя медалём «Ветэран працы»
- Сцэнарысты Расіі
- Сцэнарысты СССР