Аляксандр Андрэевіч Пятроў (акцёр)
Артыкул — машынны пераклад іншамоўнага тэксту. |
Аляксандр Андрэевіч Пятроў | |
---|---|
Дата нараджэння | 25 студзеня 1989 (35 гадоў) |
Месца нараджэння | |
Грамадзянства | |
Адукацыя | |
Прафесія | акцёр, кінаакцёр, тэлеакцёр |
IMDb | ID 5003252 |
sashapetrov.ru | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Аляксандр Андрэевіч Пятроў (25 студзеня 1989, Пераслаўль-Залескі, СССР) — расійскі акцёр тэатра і кіно. Двухразовы лаўрэат прэміі «Залаты арол»: За лепшую мужчынскую ролю ў кіно («Тэкст», 2020) і за лепшую мужчынскую ролю на тэлебачанні («Sпарта», 2019) [1].
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]Нарадзіўся 25 студзеня 1989 года ў горадзе Пераслаўлі-Залескім Яраслаўскай вобласці. Вучыўся на эканамічным факультэце ВНУ. Падчас вучобы ўваходзіў у склад каманды «КВЗ», быў членам студэнцкага савета, іграў у тэатры-студыі «антрэпрызы» пад кіраўніцтвам В. А. Іваненка.
На тэатральным фестывалі ў горадзе Пахвістнева (Самарская вобласць) на майстар-класах пазнаёміўся з педагогамі ГІТІСа, у тым ліку з Леанідам Хейфец, пасля чаго вырашыў пакінуць эканамічны факультэт на другім курсе і паступіў у РАЦІ-ГІТІС, які скончыў у 2012 годзе.
Кар’ера
[правіць | правіць зыходнік]Дэбютаваў у кіно ў 2010 годзе ў эпізадычнай ролі ў серыяле «Галасы». У 2012 годзе сыграў галоўную ролю ў фэнтэзійным серыяле «Пакуль цвіце папараць» [2] [3].
У 2012—2013 гадах служыў у Маскоўскім тэатры «Et Cetera» [4].
25 студзеня 2013 года быў прыняты ў трупу Маскоўскага драматычнага тэатра імя М. М. Ярмолавай пад кіраўніцтвам Алега Меньшыкава [5].
У 2019 годзе падпісаў эксклюзіўны кантракт з кінакампаніямі Art Pictures Studio і «Вадарод» [6], які абавязвае яго на працягу двух гадоў здымацца толькі ў праектах гэтых студый [7].
Асабістае жыццё
[правіць | правіць зыходнік]З 2015 года сустракаўся з актрысай Ірынай Старшэнбаўм. У 2017 годзе яны абвясцілі заручыны[8] [9], але ў чэрвені 2019 года паведамілі пра разрыў.
З 2019 году знаходзіцца ў адносінах з актрысай Стасяй Міласлаўскай, з якой пазнаёміўся падчас здымак фільма «Стральцоў» [10].
Фільмаграфія
[правіць | правіць зыходнік]- Пакуль цвіце папараць (2012)
- Закон каменных джунгляў (2015—2017)
- Паліцэйскі з Рублёўкі (2016—2018)
- Прыцягненне (2017)
- Лёд (2018)
- Т-34 (2018)
- Гогаль (2019)
- Белаводдзе. Таямніца закінутай краіны (2019)
- Тэкст (2019)
- Уварванне (2020)
- Лёд 2 (2020)
- Лёд 3 (2024)
- Сто гадоў таму наперад (2024)
Узнагароды і намінацыі
[правіць | правіць зыходнік]- 2017 — прэмія «Больш чым зоркі» часопіса «ОK!» — прыз у намінацыі «Галоўны герой. Кіно» [11]
- 2018 — Нацыянальны кінафестываль дэбютаў «Рух» (асноўны конкурс «Рух. Наперад») — прыз за бліскучы акцёрскі тандэм (сумесна з Андрэем Бурковскім, серыял «Тэлефануйце Дзікапрыа!») [12]
- 2018 — прэмія «Чалавек года» часопіса «GQ»: прыз «Акцёр года» і «L’art de vivre» ад партнёра цырымоніі ST Dupont [13]
- 2019 — намінацыя на прэмію «Залаты арол» за найлепшую мужчынскую ролю ў кіно (фільм «Гогаль. Вій»)
- 2019 — намінацыя на прэмію «Залаты арол» за найлепшую мужчынскую ролю ў кіно (фільм «Лёд»)
- 2019 — прэмія «Залаты арол» за найлепшую мужчынскую ролю на тэлебачанні (серыял «Sпарта»)
- 2019 — кінафестываль расійскага кіно ў Анфлёры: прыз за найлепшую мужчынскую ролю (сумесна з Іванам Янкоўскім, фільм «Тэкст») [14]
- 2019 — Прэмія «Падзея года» часопіса «Кинорепортёр»: прыз «Акцёр года» (фільм «Тэкст») [15]
- 2020 — Прэмія «Залаты арол» за найлепшую мужчынскую ролю ў кіно (фільм «Тэкст») [16]
- 2020 — намінацыя на прэмію «Залаты арол» за найлепшую мужчынскую ролю ў кіно (фільм «Т-34»)
- 2020 — намінацыя на прэмію «Залаты арол» за найлепшую мужчынскую ролю на тэлебачанні (серыял «Тэлефануйце Дзікапрыа!»)
Зноскі
- ↑ Лауреаты премии Золотой орел - 2019(нявызн.). kinopoisk.ru. Праверана 25 студзеня 2019.
- ↑ Кирилл . Архівавана з першакрыніцы 14 снежня 2017. Праверана 13 жніўня 2013.
- ↑ Кондратьева Т. Александр Петров: «Я тоже верю в колдунов!» // Комсомольская правда. — 7 октября 2012 года
- ↑ Кравчук О. Юность Петрова Архівавана 3 снежня 2013. // Vogue. — 4 ноября 2012 года
- ↑ Биография Александра Петрова
- ↑ Актёр Александр Петров заключил эксклюзивный контракт с Art Pictures Studio и «Водородом» . Коммерсантъ (14 ліпеня 2019).
- ↑ Александра Петрова не будет в кинопродолжении «Полицейского с Рублевки». Актёр сообщил, что его пути с создателями картины разошлись . Бюллетень кинопрокатчика (14 ліпеня 2019).
- ↑ "Федор Бондарчук был против романа Петрова и Старшенбаум". Собеседник.ру(руск.). Праверана 2017-02-01.
- ↑ "Петров женится на Старшенбаум,но они расстались до этого". Дни ру. Праверана 2017-02-01.
- ↑ Кто та 24-летняя «разлучница», которая влюбила в себя Александра Петрова (руск.). Пятый канал. Праверана 30 ліпеня 2019.
- ↑ Премия ОK! AWARDS «Больше чем звезды»(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 26 лістапада 2018. Праверана 26 лістапада 2018.
- ↑ Лауреаты «ДВИЖЕНИЕ» 2018 Архівавана 2 жніўня 2021.
- ↑ Премия «GQ Человек года»
- ↑ 27-й Фестиваль российского кино в Онфлёре(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 27 лістапада 2015. Праверана 16 жніўня 2020.
- ↑ Андрей Кончаловский за фильм «Грех» получил награду «Мастер-класс года»
- ↑ Три Петрова, «Дылда» и Тарантино: Все номинанты на «Золотого Орла»
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]- Аляксандр Пятроў на сайце Тэатра імя М. М. Ярмолавай Архівавана 3 снежня 2013.
- Інтэрв’ю з Аляксандрам Пятровым для выдання «Сава» Архівавана 14 снежня 2017.