Батальённая тактычная група

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі

Батальённая тактычная група (БТГ) — у Расійскай Арміі агульнавайсковае манеўранае злучэнне, якое дыслацыравана і знаходзіцца у высокай ступені боегатоўнасці. БТГ звычайна складаецца з мотапяхотнага батальёна ў складзе 2–4 рот, узмоцненых падраздзяленнямі СПА, артылерыі, інжэнерыі і тылавога забяспечвання, сфармаванымі з гарнізоннай армейскай брыгады. Звычайна групоўка таксама ўзмоцнена танкавай ротай і рэактыўнай артылерыяй. БТГ складалі аснову вайсковай групоўкі Расіі падчас Уварванні Расіі ва Украіну (2022)[1][2].

Паводле міністра абароны Расіі Сяргея Шайгу, па стане на жнівень 2021 года ў Расіі налічвалася каля 170 БТГ. Кожная БТГ налічвае прыкладна 600–800 афіцэраў і жаўнераў, з якіх каля 200 пехацінцаў з транспартнымі сродкамі, якія звычайна ўключаюць 10 танкаў і 40 баявых машын пяхоты.[3][4][5]

Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]

Узнікненне[правіць | правіць зыходнік]

Яшчэ падчас Другой сусветнай вайны Савецкая Армія эксперыментаваоа з агульнавайсковымі батальёнамі з 1–2 танкавых рот, 1–2 пяхотных рот і артылерыйскай батарэі для выкарыстання ў якасці гібкага і хуткага падраздзялення для манеўранага бою. Аднак арыентацыя на гнуткасць на аператыўным узроўні і жорсткасць на тактычным узроўні, а таксама адсутнасць прафесійных унтэр-афіцэраў, неабходных для такой мадэлі, перашкодзілі фарміраванню подобных падраздзяленняў у савецкі час.[6] Адсутнасць пастаянных вайсковых часцей, якія можна было б хутка развярнуць без буйной мабілізацыі рэзервістаў, аказалася праблемай на працягу ўсёй савецкай эпохі, асабліва ў час разгортвання савецкіх войск у Афганістане .[7] Батальённыя тактычныя групы ўпершыню былі заўважаны ў Савецкай Арміі падчас вайны ў Афганістане як мэтазгодны спосаб стварэння невялікіх баяздольных сіл хуткага разгортвання .[8]

Часовыя батальённыя тактычныя групы фармаваліся ў расійскай арміі ў сувязі з няхваткай жывой сілы і тэхнікі для выстаўлення брыгад і дывізій у поўным складзе ў час першай і другой чачэнскіх войнаў, а таксама ўзброенага канфлікту ў Паўднёвай Асетыі ў кастрычніку 2008 годзе. Пасля 2008 г. Мінабароны аб'явіла, што мае намер рэфармаваць расійскую армію шляхам стварэння брыгад «пастаяннай гатоўнасці», аднак пасля таго, як у лістападзе 2012 г. Анатоль Сердзюкоў быў звольнены з пасады міністра абароны і зменены на Шайгу, рэформа была адкладзена на карысць фарміравання БТГ «пастаяннай гатоўнасці» у складзе гарнізонных брыгад. Планавалася, што яны будуць укамплектаваныя на 100% вайскоўцамі-кантрактнікамі. Паводле крыніц, якія цытуюцца расійскім агенцтвам «Інтерфакс», прычынай гэтага стала няхватка асабовага складу для фарміравання брыгад у поўным складзе.[9]

Да 2022 году звычайна мотастралковая брыгада вылучае адну ці дзве батальённыя тактычныя групы для дзеянняў за межамі Расіі. Яны складаюцца толькі з салдат-кантрактнікаў, а салдаты тэрміновай службы застаюцца ў месцы пастаяннай дыслакацыі брыгады. Кожная батальённая тактычная група складаецца са зводнага мотастралковага батальёну, зводнай танкавай роты, артылерыйскіх падраздзяленняў, батарэі ЗРК «Панцыр-С1» і падраздзяленняў забяспечвання.[10]

Вайна ва Украіне[правіць | правіць зыходнік]

У паведамленнях аб баявых дзеяннях на Донбасе, якія цытаваліся ў выданні амерыканскага васковага журнала Armor за ліпень-верасень 2016 года, БТГ пазначалася як асноўная форма арганізацыі падраздзяленняў Данецкай і Луганскай Народных Рэспублік. У склад гэтых БТГ уваходзілі танкавая рота, тры мотастралковыя роты, дзве процітанкавыя роты, дзве-тры артылерыйскія батарэі і дзве батарэі СПА[11] Звычайна ў БТГ была арганізавана палова тэхнікі і асабовага складу брыгады, якая мае разверуцца, траціну асабовага складу БТГ складалі салдаты-кантрактнікі.[2]

Арганізацыйная схема расійскай батальённай тактычнай групы, апублікаваная амерыканскім журналам Armor.

Баі з удзелам БТГ у вайне на Данбасе ўключалі бітву за Марыупаль, бітву за Данецкі аэрапорт і бітву за Дэбальцава .[12]

Пасля вайны на Донбасе ў 2016 годзе начальнік Генеральнага штаба Расіі Валерый Герасімаў аб'явіў аб планах да 2018 году павялічыць колькасць БТГ з 96 да 125. Пры гэтым Герасімаў таксама заявіў, што да 2018 году БТГ будуць укамплектаваны пераважна кантрактнікамі. Да верасня 2018 года Герасімаў сцвярджаў, што ў Расіі ёсць 126 «пастаянна баяздольных» БТГ. Шэсць месяцаў пасля, у сакавіку 2019 года, Шайгу, звяртаючыся да ніжняй палаты расійскай Думы, заявіў, што ў Расіі 136 БТГ, а да жніўня 2021 года сцвярджаў, што ў Расіі каля 170 БТГ.[13][7][3]

У час эскалацыі напружанасці між Расіяй і Украінай у сакавіку-красавіку 2021 года афіцыйныя асобы ЗША падлічылі, што да мяжы з Украінай перамясціліся наўкола 48 расійскіх БТГ, у той час як афіцыйныя асобы Украіны ацанілі іх колькасць у 56. У час напружанасці на мяжы паміж Расіяй і Украінай у канцы 2021 года афіцыйныя асобы ЗША падлічылі, што да студзеня 2022 года расійскае разгортванне супраць Украіны дасягне 100 БТГ, а ў снежні 2021 года складала каля 50 БТГ.[14][15]

Перавагі і недахопы[правіць | правіць зыходнік]

Спалучэнне розных сістэм узбраення, у тым ліку цяжкіх, на нізкім арганізацыйным узроўнідазваляе лягчэй наносіць удары цяжкай артылерыяй і робіць іх даступнымі для тактычнага ўжывання. Такім чынам, БТГ можа поражать праціўніка на большай адлегласці, чым, напрыклад, баявая група брыгады ЗША (Brigade Combat Team, BCT), у якой няма такога цяжкага ўзбраення.[11] У расійскай арміі да двух БТГ могуць складаць брыгаду. Дывізіі і палкі былі зменены брыгадамі.[10]

Аднак адносная няхватка асабовага складу БТГ (яны дыслацыруюцца прыкладна з 200 пехацінцамі) у параўнанні з BCT робяць яе залежнай ад проксі-войскаў і ваенізаваных фарміраванняў (такіх як прарасійскія так званыя апалчэнцы ў вайне на Донбасе) для забяспечвання бяспекі на флангах і ў тыле. Камандзіру БТГ прыходзіцца камунікаваць з проксі-войскамі з дапамогай неабароненых і ненадзейных сродкаў, такіх як мабільныя тэлефоны.[5] Паводле расійскага заканадаўства прызыўнікі не могуць служыць у БТГ за межамі Расіі, дзе гэтыя падраздзяленні комплектуются контрактниками.[10] Абмежаваны асабовы склад БТГ робіць іх менш прыдатнымі да ўдзелу ў гарадскіх баях, чым BTC. Паколькі яны атрымліваюць асабовы склад і тэхніку за рахунак больш буйнога падраздзялення, іх устойлівасць у доўгатэрміновых аперацыях таксама выклікае сумненні. [5]

Заўвагі[правіць | правіць зыходнік]

  1. ↑ Boston, Scott (2017). "The Russian Way of War: A Primer" (PDF). RAND. Праверана 30 December 2021.
  2. ↑ а б Fiore, Nicholas J. (Spring 2017). "Defeating the Russian Battalion Tactical Group" (PDF). Armor. Праверана 27 December 2021.
  3. ↑ а б "Russian Army operates around 170 battalion tactical groups — defense chief". 10 August 2021. Праверана 27 December 2021.
  4. ↑ Daalder, Ivo (February 2015). "Preserving Ukraine's Independence, Resisting Russian Aggression: What the United States and NATO Must Do" (PDF). Atlantic Council. Праверана 30 December 2021.
  5. ↑ а б в Fiore, Nicholas J. (Spring 2017). "Defeating the Russian Battalion Tactical Group" (PDF). Armor. Праверана 27 December 2021.
  6. ↑ Bartles, Charles (11 June 2018). "Russia's View of Mission Command of Battalion Tactical Groups in the Era of "Hybrid War"" (PDF). Foreign Military Studies Office. Праверана 27 December 2021.
  7. ↑ а б Felgenhauer, Pavel (21 March 2019). "Moscow Increasingly Ready for Major Military Confrontation". Eurasia Daily Monitor. Праверана 27 December 2021.
  8. ↑ "The Russian Military in Contemporary Perspective" (PDF). Strategic Studies Institute. September 2019. Праверана 27 December 2021. Архіўная копія. Архівавана з першакрыніцы 19 снежня 2021. Праверана 17 красавіка 2022.
  9. ↑ McDermott, Roger (6 November 2012). "Moscow Resurrects Battalion Tactical Groups". Eurasia Daily Monitor. Праверана 27 December 2021.
  10. ↑ а б в Kyle Mizokami (24 Feb 2022) How Russia’s Battalion Tactical Groups Will Tackle War With Ukraine
  11. ↑ а б Fox, Amos C. (July–September 2016). "Russian Hybrid Warfare and the Re-emergence of Conventional Armored Warfare: Implications for U.S. Army's Armored Force" (PDF). Armor. CXXVII (3). Праверана 27 December 2021.
  12. ↑ Fiore, Nicholas J. (Spring 2017). "Defeating the Russian Battalion Tactical Group" (PDF). Armor. CXXVIII (2): 15–16. Праверана 27 December 2021.
  13. ↑ Fiore, Nicholas J. (Spring 2017). "Defeating the Russian Battalion Tactical Group" (PDF). Armor. CXXVIII (2): 14. Праверана 27 December 2021.
  14. ↑ Lee, Rob (23 August 2021). "Russia's Coercive Diplomacy". Foreign Policy Research Institute. Праверана 27 December 2021.
  15. ↑ Roth, Andrew (17 December 2021). "Russia-Ukraine crisis: where are Putin's troops and what are his options?". The Guardian. Праверана 27 December 2021.
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Батальённая_тактычная_група&oldid=4542400"