Бружмель татарскі
Бружмель татарскі | |||||||||||||||||
Агульны выгляд расліны | |||||||||||||||||
Навуковая класіфікацыя | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||
Міжнародная навуковая назва | |||||||||||||||||
Lonicera tatarica L. | |||||||||||||||||
Сінонімы | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
|
Бружмель татарскі[4], Бружмень татарскі[5] (Lonícera tatárica) — расліна роду Бружмель сямейства Бружмелевыя, дэкаратыўны куст.
Батанічнае апісанне
[правіць | правіць зыходнік]Бружмель татарскі — лістападны куст вышынёй 1-3 м.
Парасткі полыя. Кара маладых парасткаў жаўтлява-бурая, пакрытая дробнымі цёмнымі чачавічкамі; у старых парасткаў кара шэрая, адслойваецца палосамі.
Лісце яйкападобнае або даўгавата-яйкападобнае, 3-6 см даўжынёй, цэльнакрайняе.
Кветкі парныя, даўжынёй да 2 см, з двухгубым венчыкам белага або ружовага колеру, размешчаны ў пазухах лісця. Цвіце бружмель татарскі ў маі — чэрвені.
Плады шарападобныя, чырвоныя або аранжавыя, часта зрослыя парамі ў аснаванні, дыяметрам каля 6 мм, спеюць у ліпені — жніўні. Неядомыя, горкія на смак.
Распаўсюд і асяроддзе пражывання
[правіць | правіць зыходнік]У дзікім выглядзе расце на паўднёвым усходзе еўрапейскай часткі Расіі, у Сібіры, перадгор’ях Цянь-Шаня і Алтая[6][7][8].
Прымяненне
[правіць | правіць зыходнік]Бружмель татарскі дзякуючы хуткаму росту і непераборлівасці часта вырошчваецца ў якасці дэкаратыўнага кустоўя. Асабліва дэкаратыўны ён падчас цвіцення і плоданашэння.
Мароза — і засухаўстойлівы, непатрабавальны да якасці глебы. Лёгка размножваецца насеннем і тронкамі. Існуе некалькі садовых формаў, якія адрозніваюцца афарбоўкай кветак, формай лісця і кампактнасцю куста[9].
Добры майска-чэрвеньскі меданос. Мёд светлы, пылок бруднавата-жоўты[10].
Зноскі
- ↑ Ужываецца таксама назва Пакрытанасенныя.
- ↑ Пра ўмоўнасць аднясення апісанай у гэтым артыкуле групы раслін да класа двухдольных гл. артыкул «Двухдольныя».
- ↑ Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 77. — 160 с. — 2 350 экз. - у крыніцы пад назвай Lonicera morrowii A. Gray.
- ↑ Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 77. — 160 с. — 2 350 экз.
- ↑ Беларуская навуковая тэрміналогія: слоўнік лясных тэрмінаў. — Мінск: Інбелкульт, 1926. — Т. Вып. 8. — 80 с.
- ↑ Деревья и кустарники СССР / Под ред. П. И. Лапина. — М.: Мысль, 1966. — С. 537.
- ↑ Головкин Б. Н. и др. Декоративные растения СССР. — М.: Мысль, 1986. — С. 255.
- ↑ Гроздова Н. Б. и др. Деревья, кустарники и лианы: Справ. пособие. — М.: Лесн. пром-сть, 1986. — С. 122—123.
- ↑ Коновалова Т. Ю., Шевырёва Н. А. Декоративные кустарники, или 1000 растений для вашего сада. Иллюстр. справочник. — М.: Фитон+, 2004. — С. 86. — ISBN 5-93457-070-6.
- ↑ Абрикосов Х. Н. и др. Жимолость // Словарь-справочник пчеловода / Сост. Федосов Н. Ф.. — М.: Сельхозгиз, 1955. — С. 106. Архівавана 7 студзеня 2012.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Губанов И. А., Киселёва К. В., Новиков В. С., Тихомиров В. Н. 1225. Lonicera tatarica L. — Жимолость татарская // Иллюстрированный определитель растений Средней России. В 3-х томах. — М.: Т-во науч. изд. КМК, Ин-т технолог. иссл, 2004. — Т. 3. Покрытосеменные (двудольные: раздельнолепестные). — С. 264. — ISBN 5-87317-163-7.