Перайсці да зместу

Ганзурына (пасёлак пры станцыі)

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Станцыя
Ганзурына
Краіна
Суб’ект федэрацыі
Муніцыпальны раён
Сельскае паселішча
Каардынаты
Першая згадка
Насельніцтва
  • 149 чал. (2010)[1]
Нацыянальны склад
рускія, бураты
Канфесійны склад
праваслаўныя і іншыя
Часавы пояс
Тэлефонны код
+7 30140
Паштовы індэкс
671052
Аўтамабільны код
03
Код АКАТП
81222830007
Ганзурына на карце Расіі ±
Ганзурына (пасёлак пры станцыі) (Расія)
Ганзурына (пасёлак пры станцыі)
Ганзурына (пасёлак пры станцыі) (Бурація)
Ганзурына (пасёлак пры станцыі)

Ганзу́рына (руск.: Ганзурино) — населены пункт (тып: станцыя) у Івалгінскім раёне Бураціі, у Расіі. Уваходзіць у сельскае паселішча «Арангойскае». Размешчаны пры чыгуначнай станцыі Ганзурына.

Размешчаны за 8 км на ўсход ад цэнтра сельскага паселішча, улуса Арангой, на левым беразе ракі Селенгі, каля паўднёвага падножжа Ганзурынскага камлюка. З 4 км ніжэй па Селензе знаходзіцца старадаўняе сяло Ганзурына. На станцыю выходзіць аўтадарога з 42-га кіламетру аўтамагістралі А340.

Пасёлак пры станцыі ўзнік у канцы 1930-х гадоў пры будаўніцтве паўднёвай лініі УСЧ Улан-Удэ — Наўшкі каля сяла Ганзурына. У 1939 годзе па станцыі прайшоў першы цягнік.

25 жніўня 1960 года, са скасаваннем Івалгінскага аймака, сяло Ганзурына і пасёлак станцыі Ганзурына Арангойскага самсавета перададзены ў падпарадкаванне Селенгінскага аймака. 8 снежня 1960 года гэтыя населеныя пункты перададзены ў склад Тарбагатайскага аймака[2].

З утварэннем у 1963 годзе Улан-Удэнскага аймака сяло і станцыя Ганзурына ўвайшлі ў склад гэтага раёна. 19 жніўня 1985 года за кошт рэарганізацыі Улан-Удэнскага раёна ўтвораны Івалгінскі раён і населеныя пункты па левабярэжжы Селенгі ўвайшлі ў склад новастворанага раёна[3].

Інфраструктура

[правіць | правіць зыходнік]

Пуцявая гаспадарка. Дзейнічае чыгуначная станцыя Ганзурына.

Вядомыя асобы

[правіць | правіць зыходнік]
  1. http://std.gmcrosstata.ru/webapi/opendatabase?id=VPN2002_2010L
  2. Колькасць насельніцтва Рэспублікі Бурація ў разрэзе раёнаў (хібнасць 50 чалавек). Архівавана з першакрыніцы 25 лютага 2015. Праверана 25 лютага 2015.
  3. Афіцыйны сайт Івалгінскага раёна РБ. Гісторыя.. Архівавана з першакрыніцы 14 ліпеня 2015. Праверана 5 кастрычніка 2023.