Георгій Іванаў Маркаў

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Георгій Маркаў
Георги Марков
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння 1 сакавіка 1929(1929-03-01)[1][2][…]
Месца нараджэння
Дата смерці 11 верасня 1978(1978-09-11)[1][2][…] (49 гадоў)
Месца смерці
Пахаванне
Грамадзянства
Жонка Annabel Dilke[d]
Дзеці Alexandra Raina Markov[d]
Месца працы
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці празаік, драматург, публіцыст
Гады творчасці 19511978
Мова твораў балгарская
Узнагароды
ордэн «Стара планіна»
Лагатып Вікіцытатніка Цытаты ў Вікіцытатніку

Георгій Іванаў Маркаў (балг.: Георги Иванов Марков; 1 сакавіка 1929 — 11 верасня 1978) — балгарскі дысідэнт, пісьменнік і журналіст, забіты ў Лондане. Лічыцца, што быў забіты агентам балгарскага Камітэта дзяржаўнай бяспекі, хоць забойцу так і не знайшлі[3].

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

У 1969 годзе бег у Вялікабрытанію, ратуючыся ад праследаванняў, якім ён падвяргаўся за свае перакананні. Абгрунтаваўшыся ў Лондане, балгарын ажаніўся з англічанкай Анабель Дылайк, уладкаваўся на радыёстанцыю «Бі-Бі-Сі».

7 верасня 1978 года Георгій Маркаў выйшаў з працы і ішоў да свайго аўтамабіля, прыпаркаванага на некаторым аддаленні. Праходзячы праз натоўп людзей на аўтобусным прыпынку, ён спатыкнуўся аб нечы парасон, і адчуў укол. Чалавек з парасонам папрасіў прабачэння і паехаў.

На наступны дзень Маркава сталі мучыць прыступы млоснасці, і рэзка паднялася тэмпература, ён быў дастаўлены ў бальніцу. Аднак стан яго ўсё пагаршаўся і праз некаторы час ён сканаў. Перад смерцю ён паспеў расказаць пра эпізод з парасонам. Расследаванне паліцыі, якое праводзілася па смерці Маркава, паказала, што ён быў забіты ўколам парасона ў нагу, калі ў ікру яго нагі была імплантавана металічная капсула з рыцынам, якая была знойдзена пры ўскрыцці.[4]

Творчасць[правіць | правіць зыходнік]

Публіцыстыка[правіць | правіць зыходнік]

  • «Задочни репортажи за България» — 1978
  • «Когато часовниците са спрели. Нови задочни репортажи за България» — 1991

Раманы[правіць | правіць зыходнік]

  • «Победителите на Аякс» — 1959
  • «Цезиева нощ» — 1957
  • «Мъже» — 1962
  • «Покривът» — 2007

П'есы[правіць | правіць зыходнік]

  • «Последният патент» — 1965
  • «Кафе с претенция» — 1966
  • «Да се провреш под дъгата»
  • «Комунисти»
  • «Аз бях той»
  • «Асансьорът» — 1967
  • «Атентат в затворената улица» — 1968
  • «Архангел Михаил» — 1990, 1997

Навелы, апавяданні, аповесці[правіць | правіць зыходнік]

  • «Анкета» — 1961 (зборнік)
  • «Между нощта и деня» — 1961 (зборнік)
  • «Портретът на моя двойник» — 1966, 1996 (зборнік)
  • «Жените на Варшава» — 1968 (зборнік)

У масавай культуры[правіць | правіць зыходнік]

  • 1980 — у французскай кінакамедыі «Укол парасонам» абгульваецца падобны спосаб забойства.
  • Інцыдэнт згадваецца ў серыяле Ва ўсе цяжкія, калі галоўныя героі задумваюць ліквідаваць ворага, атруціўшы яго рыцынам.

Зноскі

  1. а б Lundy D. R. Georgi Markov // The Peerage Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. а б Georgi Iwanow Markow // Brockhaus Enzyklopädie / Hrsg.: Bibliographisches Institut & F. A. Brockhaus, Wissen Media Verlag Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. Лягушкина, Людмила. А был ли зонтик. В Болгарии закрыли одно из самых загадочных дел времен «холодной войны» (руск.). Lenta.ru (13 верасня 2013).
  4. Rózsa L, Nixdorff K 2006. Biological Weapons in Non-Soviet Warsaw Pact Countries. pp. 157—168. In: Wheelis M, Rózsa L, Dando M (eds.) 2006. Deadly Cultures: Biological Weapons since 1945. Harvard University Press.