Перайсці да зместу

Дзмітрый Юр’евіч Назараў

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі

Назараў Дзмітрый Юр’евіч (нар. 4 ліпеня 1957, Масква, РСФСР, СССР) — савецкі і расійскі акцёр тэатра, кіно і агучвання, тэлевядучы, паэт, народны артыст Расійскай Федэрацыі (2000)[1]

Дзмітрый Юр'евіч Назараў
руск.: Дми́трий Наза́ров
На кніжным кінафестывалі «Чырвоная плошча» ў 2019 годзе
Дата нараджэння 4 ліпеня 1957(1957-07-04) (67 гадоў)
Месца нараджэння Масква, РСФСР, СССР
Грамадзянства Сцяг Расіі Расія
Жонка Olga Vasilyeva[d]
Адукацыя
Прафесія акцёр, тэлевядучы, паэт
Кар’ера 1980 — цяп. час
Прэміі

Icarus[d] (2017)

Узнагароды
ордэн Дружбы
Silver Play Button Народны артыст Расійскай Федэрацыі Заслужаны артыст Расійскай Федэрацыі The Crystal Turandot

Чайка[d] (2005)

IMDb ID 0623373
дмитрийназаров.рф
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

паэт, народны артыст Расійскай Федэрацыі (2000)[2].

З 1980 па 1995 год служыў у Малым тэатры, дзе сыграў каля 60 роляў. Пакінуў тэатр пасля творчага канфлікту з кіраўніцтвам і амаль поўнай адсутнасці галоўных роляў.

Затым акцёрнічаў у тэатры «Сфера» і Тэатры Расійскай Арміі, а з 2003 года — у МХТ імя Чэхава.

У акцёрскай скарбонцы ролі ў такіх спектаклях, як «Мяшчане» М. Горкага, «Зіхатлівы горад» К. Мак-Ферсана, «Амадэй» П. Шэфера, «Танец альбатроса» Ж. Сіблейраса, «Сведка абвінавачвання» А. Крысці, «Лес» А. М. Астроўскага, «Дваранскае гняздо» І. Тургенева, «Дуэль» А. Чэхава, «Майстар і Маргарыта» М. Булгакава. У Тэатры пад кіраўніцтвам Алега Табакова Назараў граў ролю Астрава ў спектаклі «Дзядзька Ваня» А. П. Чэхава (рэжысёр М. Карбаўскіс).

Выступае з канцэртамі, дзе чытае вершы і прозу рускіх і савецкіх пісьменнікаў, выконвае рамансы. Акрамя таго, сам піша лірычныя вершы і эпіграмы. Таксама займаўся агучваннем камп’ютарных гульняў і мультфільмаў. У маі 1993 года атрымаў ганаровае званне Заслужаны артыст Расійскай Федэрацыі.

Лаўрэат прэміі «Хрустальная Турандот» за лепшую мужчынскую ролю ў тэатральным сезоне 1997/1998 гг. — Сацін у спектаклі ЦАТРА «На дне».

З 1990-х гг. займаў афіцыйную пасаду Галоўнага Дзеда Мароза Расіі з рэзідэнцыяй у Вялікім Усцюгу. З’яўляючыся веруючым чалавекам, выпрасіў блаславення ў Патрыярха Аляксія ІІ на выкананне гэтай ролі, паколькі Дзед Мароз лічыцца паганскім персанажам. Сам сябе пры гэтым называў «памочнікам Дзеда Мароза».

У сакавіку 2000 года быў удастоены ганаровага звання Народны артыст Расійскай Федэрацыі.

З 14 верасня 2002 года па 12 красавіка 2008 года і з 5 верасня 2015 года па 5 сакавіка 2016 года вёў перадачу «Кулінарны паядынак» на канале НТВ. З траўня па жнівень 2007 года вёў тэлевізійную гульню «Турдыкла», якая выходзіла ў ранішняй сетцы чацвярга на НТВ (назву для праграмы абраў сам Назараў).

У 2009 годзе з'яўляўся вядучым трэцяга сезона тэлепраграмы «Фабрыка думкі» на тэлеканале «ТБ Цэнтр»[17][18].

У 2013 годзе вёў тэлешоў «Галодныя гульні» на тэлеканале «Пятніца!»[19]. У 2014-м - стаў вядучым на канале СТС у шоў «Рэцэпт на мільён».

Зноскі