Перайсці да зместу

Жамайчу Калварыя

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Мястэчка
Жамайчу Калварыя
літ.: Žemaičių Kalvarija
Герб
Герб
Краіна
Павет
Раён
Сянюнія
Каардынаты
Першая згадка
Вышыня цэнтра
195 м
Насельніцтва
  • 696 чал. (2011)
Часавы пояс
Жамайчу Калварыя на карце Літвы
Жамайчу Калварыя (Літва)
Жамайчу Калварыя

Жама́йчу Калвары́я (літ.: Žemaičių Kalvarija), традыцыйная беларуская назва — Кальва́рыя Жамо́йцкая — мястэчка ў Плунгскім раёне Цяльшэйскага павета Літвы, на рацэ Вардува. Адміністрацыйны цэнтр Жамайчу-Калварыйскай сянюніі. Насельніцтва 798 чал. (2001). Знаходзіцца на паўночным захадзе краіны, за 26 км ад Плунге. Згодна з сучаснай афіцыйнай літоўскай класіфікацыяй мястэчка належыць да этнаграфічнага рэгіёна Жамойць.

Кальварыя Жамойцкая — адзін з галоўных культурных і рэлігійных цэнтраў Жамойці.

Да сярядзіны XVII стагоддзя мела назву Горды (вядомыя з 1253 года), у складзе Жамойці[1]. У сярэдзіне XVI стагоддзі тут збудавалі касцёл.

У 1637 годзе жамойцкі біскуп Юрый Тышкевіч заснаваў у Гордах кляштар дамініканцаў (з 1644 года дзейнічала школа). У 16391642 гадах збудаваў новы касцёл і крыжовы шлях даўжынёй 7 км з 19 стацыямі, які ішоў дадолу праз 7 гораў: Бярозавую, Жвіравую, Св. Яна, Шатрыйскую, Піўнічную, Крыжовую і Св. Алены.

У 1642 годзе Тышкевіч заснаваў мястэчка Кальварыя Жамойцкая. У 1750 годзе тут збудавалі новы мураваны касцёл. Станам на 1789 год у мястэчку было 74 дымы.

У выніку трэцяга падзелу Рэчы Паспалітай (1795) апынулася ў складзе Расійскай імперыі.

З 1918 года — у складзе Літвы.

  • Касцёл Візытацыі Найсв. Дзевы Марыі і кляштар дамініканцаў (XVIII ст.)
  • Капліцы-стацыі Крыжовага шляху (XVIII—XIX стст.)

Зноскі