Жэлацін

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі

Жэлаці́н (фр.: gelatine, ад лац.: gelātus «замарожаны») — сталярны (касцяны) клей, празрыстая глейкая маса, якая ўяўляе сабой часткова гідралізаваны бялок калагену, што не мае колеру або мае жаўтлявае адценне. З'яўляецца прадуктам перапрацоўкі (дэнатурацыі) злучальнай тканкі жывёл (калагену).

Ужыванне[правіць | правіць зыходнік]

Жэлацін ужываюць у вытворчасці

Ужываецца для падрыхтоўкі кардона і палатна пры маляванні маслам.

Заменнікі[правіць | правіць зыходнік]

Пры вытворчасці харчовых прадуктаў замест жэлаціну могуць выкарыстоўвацца раслінныя жэлеўтваральнікі:

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]