Перайсці да зместу

Захле

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Горад
Захле
زحلة
Панарама Захле
Панарама Захле
Краіна
Рэгіён
Каардынаты
Мэр
Асад Загайб
Плошча
  • 8 000 000 м²
Вышыня цэнтра
900 м
Насельніцтва
  • 100 000 чал. (2006)
Часавы пояс
Тэлефонны код
8
Паштовыя індэксы
1801
Захле на карце Лівана
Захле (Ліван)
Захле
Вінаграднікі каля Захле

Захле (араб. زحلة‎‎, Захла) — адміністрацыйны цэнтр правінцыі Бекаа ў Ліване. Насельніцтва каля 100 000 жыхароў[1], гэта трэці па велічыні горад у Ліване пасля Бейрута і Трыпалі. Насельніцтва, галоўным чынам, хрысціянскае. Цэнтр Ліванскай мелькіцкай (грэка-каталіцкай) царквы. Захле лічыцца жамчужынай даліны Бекаа. Яна славіцца чыстым паветрам, курортамі і арыгінальнай кухняй.

Агульная інфармацыя

[правіць | правіць зыходнік]

Горад размешчаны за 55 км на ўсход ад сталіцы Лівана Бейрута. Гэта адзіны пераважна каталіцкі горад на Блізкім Усходзе. Знакаміты сваімі старымі цэрквамі, рэстаранамі на адкрытым паветры, унікальнай кухняй і лёдавытворчым заводам у Вадзі-эль-Арэіш. Да Бейрута можна дабрацца аўтамабілем, паездка зойме ад 30 да 50 хвілін, у залежнасці ад руху. Цэнтр горада знаходзіцца на вышыні каля 900 м над узроўнем мора.

Захле заснаваны каля 300 гадоў назад. Напачатку XVIII стагоддзя яшчэ малады горад быў раздзельны на тры асобных квартала, у кожным быў свой кіраўнік.

У XIX стагоддзі на кароткі час Захле стаў першым незалежным горадам-дзяржавай у рэгіёне, у яго быў свой сцяг і гімн.

Захле зведаў пажары ў 1777 і 1791 гадах, а ў 1860 годзе — быў не толькі спалены, але і разрабаваны.

Падчас кіравання Мутасарыфіі (1861—1914) Захле зноў стаў квітнець. Чыгуначная галіна, пракладзеная праз горад у 1885 годзе, палепшыла яго эканоміку і Захле стаў унутраным «портам» для даліны Бекаа і Сірыі. Ён таксама быў сельскагаспадарчым цэнтрам і цэнтрам гандлю паміж Бейрутам і Дамаскам, Масулам і Багдадам. Лічыцца, што Захле з’яўляецца радзімай ліванскай арміі. Горад і цяпер адыгрывае важную ролю ў палітычным жыцці краіны.[2]

Аснова эканомікі Захле — тэкстыльная і харчовая прамысловасць, а таксама сельская гаспадарка.

Гарады-пабрацімы

[правіць | правіць зыходнік]