Лангедок

Лангедок (фр.: Languedoc, акс.: Lengadòc) — гістарычная вобласць на поўдні Францыі, насельніцтва якой традыцыйна гаварыла на аксітанскай мове, частка Аксітаніі. Галоўны горад — Тулуза. Насельніцтва Лангедока — парадку 2,5 млн чалавек (1982).

Назва Лангедок стала выкарыстоўвацца з XIII стагоддзі, пасля таго як у 1271 г. графства Тулузскае было далучана да французскай кароны. Спалучэнне langue d’oc літаральна азначае «мова ок»: oc — паўднёвафранцузскі варыянт вымаўлення часціцы «да», у супрацьлегласць паўночнафранцузскаму oïl (сучаснае oui).

Да 1790 г. Лангедок меў статус правінцыі, у наш час на яго тэрыторыі размяшчаюцца два рэгіёна — Лангедок-Русільён і Поўдзень-Пірэнеі (дэпартаменты Од, Тарн, Эро, Гар, Ардэш, Лозер, Гарона Верхняя, Тарн і Гарона, Луара Верхняя. Лангедок займае плошчу парадку 42,7 тыс. км² — адносна дакладных меж былой правінцыі існуюць рознагалоссі.

Невялікія гарады Лангедока вядомыя сваімі выдатна захаванымі помнікамі гала-рымскай культуры. Гэта храмы, амфітэатры, трыўмфальныя аркі, акведукі.

Лангедок — гэта найстарэйшы вінаробны раён Францыі.

Спасылкі

The Languedoc-Rousillon Архівавана 15 верасня 2008. Official Site of the Région. (фр.)