Максім Оса
«Максім Оса» (фр.: Maxym Osa) — графічны раман пра прыгоды казака Максіма Осы, створаны ўкраінскім, французскім і амерыканскім комікам Ігарам Баранко. Упершыню яна была выдадзена ў двух тамах у 2008-2009 гадах на французскай мове у бельгійскім выдавецтве Éditions Joker.[1] Мультфільм быў апублікаваны на французскай, рускай, польскай[2] і ў 2011 і 2016 гадах на ўкраінскай мовах выдавецтвамі Yevhenios і Asgardian Comics; у 2020 годзе выдавецтва «UAComix» упершыню апублікавала пераклад на ўкраінскую мову з указаннем прозвішча аўтара ўкраінскага перакладу Алены Лысевіч.
Гісторыя стварэння
[правіць | правіць зыходнік]Комікс створаны па заказе бельгійскага выдавецтва Éditions Joker.[1] Упершыню комікс пра Максіма Осу выйшаў у гэтым выдавецтве ў 2008 годзе. Натхненнем для напісання комікса сталі дэтэктыўныя раманы расійскага пісьменніка Барыса Акуніна пра Эраста Фандорына.[1]
Сюжэт
[правіць | правіць зыходнік]Максім Оса, казак Корсунскага палка, вяртаецца дадому пасля паходу ў Крым супраць турак. Дома ён выяўляе, што ўсе лічаць яго мёртвым і што для яго нават ёсць магіла. Ашаломлены, ён пачынае піць над уласнай магілай, дзе сустракае фігуру, падобную на Смерць. Ёй аказваецца Андрыйк, слуга князя Крычэўскага, якога князь паслаў знайсці і прывесці Максіма.
Узнагароды
[правіць | правіць зыходнік]- Альбом года. За комікс «Максім Оса». Маскоўскі міжнародны фестываль ілюстраванай гісторыі ім Наталля Манастырева. «Комміссія» (2011). Расія[3]
- Дыплом Украіна-Еўропа. З нагоды выхаду перакладу комікса «Максім Оса» на ўкраінскую мову. «Перспектывы-Українненс» (2011). Украіна
Зноскі
[правіць | правіць зыходнік]- ↑ а б в Українські комікси. Розмова з художником Ігорем Бараньком — Goethe Institute Ukraine, лютий 2015
- ↑ Maksym Osa. timof.pl, 2009 (польск.)
- ↑ Призёры фестиваля КомМиссия. kommissia.ru, 2002—2015 (руск.)
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]- Максім Оса на сайце выдавецтва коміксаў Éditions Joker (фр.) (архіўная версія)
- Максім Оса на сайце Goodreads
- Максім Оса: Част. 1 «Чалавек з таго свету» Архівавана 6 липня 2020. (неафіцыйны фанацкі пераклад Олеся Бойкі) на сайце Чтыво