Пуньск

Пуньск
	Герб
Краіна	Польшча
Ваяводства	Падляскае
Павет	Сэйнэнскі
Вясковая гміна	Пуньск
Каардынаты	54°15′00″ пн. ш. 23°11′00″ у. д.HGЯO
Вышыня цэнтра	168 м
Насельніцтва	▲1 351 чал. (31 сакавіка 2021);
Часавы пояс	UTC+1, летам UTC+2
Паштовыя індэксы	16-515
Аўтамабільны код	BSE
Афіцыйны сайт	punsk.com.pl
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Пуньск^[2] (польск.: Puńsk) — вёска ў Сэйнэнскім павеце Падляскага ваяводства Польшчы. Сядзіба вясковай гміны Пуньск. Размешчана на беразе возера Пуня, за 5 км на захад ад граніцы з Літвой.

Гісторыя

Вялікае Княства Літоўскае

Першы пісьмовы ўспамін пра Пуньск датуецца 1597 годам, калі Станіслаў Заліўскі заснаваў тут мястэчка і збудаваў касцёл. У гэты час Пуньск уваходзіў у склад Троцкага павета Троцкага ваяводства.

У 1647 годзе кароль і вялікі князь Уладзіслаў Ваза надаў Пуньску Магдэбургскае права і герб^[3]. У 1700 годзе тут працавалі школа і шпіталь^[4].

Пад уладай Расійскай імперыі

У выніку трэцяга падзелу Рэчы Паспалітай у 1795 годзе Пуньск апынуўся ў складзе Прусіі, у 1807 годзе згодна з Тыльзіцкім мірным дагаворам — у складзе Расійскай імперыі, у Сейненскім павеце Аўгустоўскай губерні.

На 1827 год у Пуньску было 82 будынкі.

Найноўшы час

У 1919—1920 гадах каля Пуньска адбываліся баі паміж польскімі і літоўскімі войскамі. 19 ліпеня 1920 года мястэчка занялі літоўскія войскі разам з бальшавікамі, у 1921 годзе — польскія войскі. Згодна з Рыжскім мірным дагаворам 1921 года Пуньск апынуўся ў складзе міжваеннай Польскай Рэспублікі.

У часы Другой сусветнай вайны з верасня 1939 да 1945 года Пуньск знаходзіўся пад акупацыяй Трэцяга Рэйха.

Насельніцтва

XIX стагоддзе: 1827 год — 748 чал.^[5]
XXI стагоддзе: 2011 год — 1336 чал.

Адукацыя і культура

Пуньск з’яўляецца цэнтрам літоўскай культуры. Тут размяшчаецца рэдакцыя часопіса «Aušra», а таксама Дом літоўскай культуры і агульнаадукацыйны ліцэй з літоўскай мовай навучання.

Славутасці

Касцёл Унебаўзяцця Найсвяцейшай Дзевы Марыі (1877—1881)
Могілкі: каталіцкія, капліца; іўдзейскія
Плябанія (1873)
Сінагога (канец XIX — пачатак XX ст.)

Галерэя

Краявіды Пуньска
Капліца
Плябанія
Сінагога
Заезны дом

Зноскі

↑ https://bdl.stat.gov.pl/api/v1/data/localities/by-unit/062013909042-0766251?var-id=1639616&format=jsonapi Праверана 6 кастрычніка 2022.
↑ Напісанне ў адпаведнасці з ТКП 236-2010 (03150) «Спосабы і правілы перадачы геаграфічных назваў і тэрмінаў Рэспублікі Польшча на беларускую мову». Гл. польска-беларускую практычную транскрыпцыю.
↑ Wiśniewski J. Dzieje osadnictwa w powiecie sejneńskim od XV do XIX wieku // Materiały do dziejów Ziemi Sejneńskiej. — Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1963. S. 86.
↑ Wiśniewski J. Dzieje osadnictwa w powiecie sejneńskim od XV do XIX wieku // Materiały do dziejów Ziemi Sejneńskiej. — Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1963. S. 165.
↑ Chlebowski B. Puńsk // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom IX: Poźajście — Ruksze (польск.). — Warszawa, 1888. S. 302.

Спасылкі

На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Пуньск

[_944d7a3872b454c8-1] ttps://bdl.stat.gov.pl/api/v1/data/localities/by-unit/062013909042-0766251?var-id=1639616&format=jsonapi Праверана 6 кастрычніка 2022.

[2] Напісанне ў адпаведнасці з ТКП 236-2010 (03150) «Спосабы і правілы перадачы геаграфічных назваў і тэрмінаў Рэспублікі Польшча на беларускую мову». Гл. польска-беларускую практычную транскрыпцыю.

[3] Wiśniewski J. Dzieje osadnictwa w powiecie sejneńskim od XV do XIX wieku // Materiały do dziejów Ziemi Sejneńskiej. — Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1963. S. 86.

[4] Wiśniewski J. Dzieje osadnictwa w powiecie sejneńskim od XV do XIX wieku // Materiały do dziejów Ziemi Sejneńskiej. — Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1963. S. 165.

[5] Chlebowski B. Puńsk // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom IX: Poźajście — Ruksze (польск.). — Warszawa, 1888. S. 302.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]