Сонца айвы

Сонца айвы
ісп.: El sol del membrillo
Жанр	дакументальны фільм і драматычны фільм
Рэжысёр	Віктар Эрысе
Сцэнарыст	Віктар Эрысе
У галоўных ролях	Antonio López García[d] Julio López Hernández[d] Enrique Gran[d]
Аператар	Javier Aguirresarobe[d] José Luis López-Linares[d]
Кампазітар	Pascal Gaigne[d]
Працягласць	133 хв.
Краіна	Іспанія
Мова	іспанская
Год	1992
IMDb	ID 0105438

«Сонца айвы» (ісп.: El sol del membrillo) — дакументальны фільм 1992 года рэжысёра Віктара Эрысэ.

Сюжэт

«Сонца айвы» — гэта дакументальны фільм пра жыццё іспанскага мастака Антоніа Лопеса і яго спробы напісаць айвавае дрэва, якое ён некалі пасадзіў у садзе сваёй студыі. На дварэ восень 1990 года, плады ў самым саку і мастак бярэцца за працу. Ён убівае калкі ў зямлю, каб заўсёды стаяць на адным і тым жа месцы, нацягвае вяроўкі, як сістэму каардынат, наносіць асцярожныя паметы на лісце і плады, каб выспяванне і пацяжэнне пладоў не змянілі выяву. Лопес углядаецца ў дрэва, робіць эскізы, спрабуе ўхапіць ідэальнае імгненне прыгажосці. Аднак сонца з кожным днём усё менш, раз-пораз налятаюць дажджы і ўжо неўзабаве лісце пачне засыхаць і скручвацца, а пераспелыя сонечныя плады ўпадуць на зямлю. Пачынаецца змаганне з часам. Ці паспее мастак напісаць карціну да таго, як восень згасне, і ў той жа час: ці паспее Антоніа Лопес, чалавек ужо пажылога веку, сказаць у мастацтве ўсё тое, што хацеў сказаць, пакуль не надыйдзе зіма яго жыцця?

Вытворчасць

Фільм быў зняты ў 1990 годзе ў Мадрыдзе, у студыі і доме Антоніа Лопеса, размешчанай у жылым комплексе Лос-Расалес мадрыдскага раёна Чамарцін.

Узнагароды

На 45-м Канскім кінафестывалі фільм быў удастоены Прыза журы і Прыза ФІПРЭСІ.

Спасылкі

• «Сонца айвы» на сайце «Internet Movie Database» (англ.)