|
Венера — другая ўнутраная планета Сонечнай сістэмы з перыядам абароту ў 224,7 зямных сутак. Названая імем Венеры, багіні кахання з рымскага пантэона. Гэта адзіная з васьмі асноўных планет Сонечнай сістэмы, якая атрымала назву ў гонар жаночага бажаства.
Венера — трэці па яркасці аб'ект на небе Зямлі пасля Сонца і Месяца і дасягае бачнай зорнай велічыні ў -4,6. Паколькі Венера бліжэй да Сонца, чым Зямля, яна ніколі не аддаляецца ад Сонца больш чым на 47,8° (для зямнога назіральніка). Лепш за ўсё яна бачная незадоўга да ўзыходу або праз некаторы час пасля заходу Сонца, што дало падставу называць яе таксама Вячэрняя зорка ці Ранішняя зорка.
Венера класіфікуецца як землепадобная планета, і часам яе называюць «сястрой Зямлі», таму што абедзве планеты падобныя памерамі, сілай цяжару і складам.
(далей…)
|
Дзяржа́ўны сцяг Рэспу́блікі Белару́сь, Дзяржа́ўны Сцяг Белару́сі — чырвона-зялёны сцяг з белым і чырвоным арнаментным малюнкам каля дрэўка. Бягучы дызайн быў уведзены ў 2012 годзе Дзяржаўным камітэтам па стандартызацыі Рэспублікі Беларусь і адаптаваны з агульным выглядам сцяга, зацверджаным на рэферэндуме мая 1995 года. Ён з'яўляецца мадыфікацыяй сцяга БССР 1951 года, які выкарыстоўваўся ў той час, калі краіна была адной з рэспублік Савецкага Саюза. Зменамі, унесенымі ў сцяг савецкай эпохі былі: выдаленне знакаў камунізму (сярпа, молата(руск.) бел. і чырвонай зоркі) і «пераварочванне» колераў арнаменту з белага на чырвоным да чырвонага на белым. Ад рэферэндума 1995 года некалькі сцягоў, якія выкарыстоўваюцца ўрадавымі чыноўнікамі і ведамствамі, зробленыя па ўзоры дзяржаўнага сцяга.
Гэтая канструкцыя замяніла гістарычны бела-чырвона-белы сцяг, які выкарыстоўваўся Беларускай Народнай Рэспублікай у 1918 годзе, перш чым Беларусь стала адной з савецкіх рэспублік, і быў вернуты пасля аднаўлення незалежнасці ў 1991 годзе.
(далей…)
|
|
Ха́ймэ Мендо́са Ганса́лес (ісп.: Jaime Mendoza Gonzáles; 25 ліпеня 1874, Сукрэ, Балівія — 26 студзеня 1939) — балівійскі лекар, паэт, філантроп, пісьменнік і географ.
Скончыўшы універсітэт Святога Франсіска Хаўера (ісп.: Universidad Mayor Real y Pontificia San Francisco Xavier de Chuquisaca) ў 1901 годзе і стаўшы ўрачом, Мендоса заўсёды вылучаўся гуманістычным аспектам у сваёй дзейнасці. Гэта відавочна па працы, якую ён выконваў у некалькіх горных раёнах краіны, дзе ў дадатак да сваёй медыцынскай працы ён праводзіў і дадатковую сацыяльную работу. Апроч таго, ён бесперапынна дапаўняў свае медыцынскія даследванні падчас паездак у іншыя краіны.
Акрамя сваёй працы лекара Хаймэ Мендоса служыў у такіх галінах, як ваенная (быў хірургам батальёна), выкладчыцкая (быў прафесарам, дэканам і рэктарам універсітэта), палітычная (быў намеснікам сенатара Рэспублікі і кандыдатам у прэзідэнты) і карэспандэнцкая (працаваў у некаторых газетах).
(далей…)
|
Фла́вій Вале́рый Канста́нцый (лац.: Flavius Valerius Constantius), больш вядомы ў рымскай гістарыяграфіі як Канстанцый I Хлор — рымскі імператар як Цэзар у 293—305 гадах, як Аўгуст у 305—306 гадах. Бацька Канстанціна Вялікага і заснавальнік дынастыі Канстанцінаў. Мянушку Хлор (грэч.: χλωρός, што азначае «бледны») атрымаў пазней ад візантыйскіх гісторыкаў.
Паходзіў з прыдунайскіх правінцый. У 293 годзе Дыяклетыян абвясціў Канстанцыя цэзарам. На гэтай пасадзе ён праводзіў кампаніі супраць узурпатара Алекта ў Брытаніі, на Рэйне супраць алеманаў і франкаў. Стаўшы аўгустам у 305 годзе, Канстанцый пачаў паспяховую карную кампанію супраць піктаў і скотаў. Аднак у наступным годзе ён сканаў у Эбаракуме. Яго смерць выклікала пачатак крызісу тэтрархіі.
(далей…)
|
