Сяргей Іванавіч Мосін

Сяргей Іванавіч Мосін
Сяргей Іванавіч Мосін
Нараджэнне	2 (14) красавіка 1849; Рамонь, Варонежскі павет, Варонежская губерня
Смерць	26 студзеня (8 лютага) 1902 (52 гады); Сестрарэцк, Санкт-Пецярбургскі павет, Санкт-Пецярбургская губерня
Месца пахавання	Сестрарэцкія могілкі
Бацька	Іван Ігнацьевіч Мосін
Маці	Феактыста Васільеўна
Жонка	Варвара Мікалаеўна (Арсеньева)
Нацыянальнасць	рускі
Веравызнанне	Праваслаўе
Адукацыя	Міхайлаўскае артылерыйскае вучылішча;; Міхайлаўская артылерыйская акадэмія
Дзейнасць	ваенны інжынер, інжынер-канструктар, інжынер
Навуковая дзейнасць
Навуковая сфера	стралковая зброя
Месца працы	Тульскі аружэйны завод[d]; Сестрарэцкі інструментальны завод[d];
Ваенная служба
Гады службы	1861—1902
Прыналежнасць	Расійская імперыя
Званне	Генерал-маёр
Камандаваў	Інструментальная майстэрня Тульскага зброевага заводу;; Сестрарэцкі зброевы завод
	Медаль «У памяць валадарання імператара Аляксандра III»
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Сяргей Іванавіч Мо́сін (руск.: Сергей Иванович Мосин; 2 (14) красавіка 1879 — 26 студзеня (8 лютага) 1902, Сестрарэцк) — расійскі канструктар і арганізатар вытворчасці стралковай зброі, генерал-маёр рускай арміі.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся 2 (14) красавіка 1849 у сяле Рамонь Варонежскай губерні ў сям'і адстаўнога падпаручніка, выхадца з самых нізоў рускага сялянства, які меў за плечамі ўсяго школу кантаністаў, а таксама многія гады бездакорнай службы — Івана Ігнацевіча Мосіна (1810—1890) і мясцовай сялянкі — Феактысты Васялеўны, якая памерла ў 1852 годзе пры родах другога сына — Мітрафана.

Вучыўся ў Тамбоўскім, а потым у Варонежскім кадэцкім корпусе (пераўтвораным у1865 годзе ў Міхайлаўскую Варонежскую ваенную гімназію); потым у 1867—1870 гадах навучаўся ў Міхайлаўскім артылерыйскім вучылішчы. Пасля паспяховага заканчэння вучылішча 21 ліпеня 1970 года быў праведзены ў чын падпаручніка і адбыў да месца службы ў Царскае Сяло. У 1872 годзе зачыслены ў Міхайлаўскую артылерыйскую акадэмію, падчас праходжання вучобы быў праведзены ў чын паручніка ў 1872 годзе, капітана па палявой коннай арылерыі ў 1874 годзе. У 1875 годзе скончыў акадэмію з залатым медалём і быў накіраваны на Тульскі зброевы завод.

У 1875 годзе назначаны на пасаду памочніка начальніка майстэрні, у 1876 годзе — на пасаду начальніка прыборна-штыкавай майстэрні, у 1877 годзе — начальнікам замочнай майстэрні, у 1880 годзе — начальнікам інструментарнай майстэрні, у 1889 годзе — выконваючым пасаду старшыні прыёмнай камісіі Тульскага зброевага завода. У 1894 годзе пераведзены начальнікам Сестрарэцкага зброевага завода^[1].

У 1887 годзе распрацаваў вінтоўку з магазінам у прыкладзе. Вяршыня канструктарскага дасягнення — створаная ў 1890 годзе 7,62-мм вінтоўка, якая ў 1891 годзе была прынята на ўзбраенне рускай арміі з найменнем. У 1894—1902 гадах начальнік Сестрарэцкага зброевага завода. У 1958 годзе ў Туле ўсталяваны помнік Мосіну.

Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]

Залаты медаль Міхайлаўскай артылерысцкай акадэміі

Зноскі

↑ Список генералитету по старшинству по 1-е мая 1901 г. Спб, 1901. С.996.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Сяргей Іванавіч Мосін
Болотин Д. Н. Мосин Сергей Иванович(недаступная спасылка) // Вялікая савецкая энцыклапедыя (руск.)
Чуднов Гавриил. Конструктор С. И. Мосин. (руск.)
Биография знаменитого инженера С. И. Мосина Архівавана 4 сакавіка 2016. (руск.)
Сергей Иванович Мосин (руск.)
СОЗДАТЕЛЬ РУССКОЙ ВИНТОВКИ. Генерал-майор С. И. Мосин (1849—1902) (руск.)

[1] Список генералитету по старшинству по 1-е мая 1901 г. Спб, 1901. С.996.

[1]