Перайсці да зместу

Уладзімір Іванавіч Нічыпаровіч

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Уладзімір Іванавіч Нічыпаровіч
Дата нараджэння 2 сакавіка 1900
Месца нараджэння сяло Багародскае, Загорскі раён, Маскоўская вобласць
Дата смерці 31 студзеня 1945
Месца смерці
Альма-матар
Грамадзянства
Прыналежнасць РСФСР
Род войскаў Рабоча-Сялянская Чырвоная Армія і Чырвоная гвардыя
Гады службы 1917—1943
Званне
Генерал-маёр
Генерал-маёр
Бітвы/войны
Узнагароды і званні
ордэн Леніна юбілейны медаль «XX гадоў Рабоча-Сялянскай Чырвонай Арміі»

Уладзімір Іванавіч Нічыпаровіч (2 сакавіка 1900, сяло Багародскае, Загорскі раён, Маскоўская вобласць31 студзеня 1945) — адзін з арганізатараў і кіраўнікоў партызанскага руху на Беларусі. Генерал-маёр (1943). Член КПСС з 1928 года.

Удзельнік Кастрычніцкай рэвалюцыі ў Маскве. З 1917 года ў Чырвонай гвардыі, з 1918 года ў Чырвонай Арміі, удзельнік грамадзянскай вайны. З 1924 года на камандных пасадах у Беларускай ваенай акрузе. У пачатку Вялікай Айчыннай вайны на фронце, камандаваў дывізіяй. Удзельнік Мінскага партыйнага падполля. З канца 1941 года ў партызанах, адзін з ініцыятараў стварэння і камандзір 208-га партызанскага палка. У красавіку — верасні 1942 года — камандзір Клічаўскага аператыўнага цэнтра. У верасні 1942 года быў адазваны ў Маскву і прызначаны намеснікам камандзіра 4-га гвардзейскага кавалерыйскага корпуса. У 1943 годзе быў арыштаваны. Рэабілітаваны ў 1952 годзе.

У Пружанах яго імем названа вуліца, устаноўлена мемарыяльная дошка.