Ураўненне Планка

Ураўненне Планка, ураўненне Планка — Эйнштэйна, суадносіны Планка — Эйнштэйна, квантавая формула Планка — формула, якая звязвае энергію фатона з яго частатой:

E=h\nu ,

дзе

E — энергія фатона,
h — пастаянная Планка,
$\nu$ — частата фатона (кванта)

З'яўляецца неад'емнай часткай квантавай механіцы і фактычна яе пачаткам.

Ураўненне было ўстаноўлена нямецкім вучоным Максам Планкам.

Залежнасць паміж энергіяй і частатой ва ўраўненні лінейная, а пастаянная Планка з'яўляецца пастаяннаю прапарцыянальнасці.

Альтэрнатыўныя формы запісу[правіць | правіць зыходнік]

Улічваючы суадносіны паміж скорасцю святла, яго частатой і даўжынёй хвалі

\nu ={\frac {\omega }{2\pi }}={\frac {c}{\lambda }}

(дзе $\omega$ — кругавая частата фатона, $\lambda$ — даўжыня хвалі, c — скорасць святла ў вакууме), ураўненне Планка можна запісаць у выглядзе

E=\hbar \omega =h\left({\frac {c}{\lambda }}\right),

дзе

$\hbar ={\frac {h}{2\pi }}$ — пастаянная Дзірака.