Хельгэ Гётрык Баклунд

Хельгэ Гётрык Баклунд
Дата нараджэння	3 верасня 1878(1878-09-03)
Месца нараджэння	Дэрпт, Дэрпцкі павет, Ліфляндская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	29 студзеня 1958(1958-01-29) (79 гадоў)
Месца смерці	Упсала, камуна Упсала, лен Упсала, Швецыя
Месца пахавання	Старыя могілкі Упсалы[d]
Грамадзянства	Расійская імперыя  Расійская рэспубліка  Швецыя
Бацька	Oskar Backlund[d]
Род дзейнасці	геолаг, выкладчык універсітэта
Навуковая сфера	мінералогія, петраграфія і геалогія
Месца працы	Упсальскі ўніверсітэт Акадэмія Обу
Альма-матар	Упсальскі ўніверсітэт
Член у	Шведская каралеўская акадэмія навук
Узнагароды	Медаль Густава Штайнмана[d] (1943) ганаровы доктар Венскага ўніверсітэта[d]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Хэльгэ Гётрык Баклунд (3 верасня 1878, Тарту — 29 студзеня 1958, Упсала) — шведскі геолаг, мінеролаг і петрограф.

У 1902 годзе скончыў Пецярбургскі ўніверсітэт, з 1908 года, атрымаўшы да гэтага ступень доктара філасофіі ў Вене, працаваў захавальнікам Геалагічнага музея Пецярбургскай Акадэміі навук, з 1918 года быў прафесарам геалогіі і мінералогіі ў Ілі (Фінляндыя). У 1924—1943 гадах — прафесар Упсальскага ўніверсітэта (Швецыя). У 1947 годзе абраны членам Шведскай Каралеўскай акадэміі навук.

Навуковая дзейнасць

Асноўныя навуковыя працы Баклунда напісаны ў галіне петраграфіі і тэктонікі скандынаўскіх краін і прыпалярных рэгіёнаў. Перагледзеў стратыграфію архейскіх парод Балтыйскага шчыта і ўстанавіў адзіны цыкл готакарэлід. У 1899—1901 гадах быў геолагам руска-шведскай экспедыцыі на Шпіцбергене, у 1904 — геолагам у рускай экспедыцыі ў паўночную частку Сібіры, у 1909 годзе — у паўночны Урал, ў 1911 годзе — у Туркестан. Даследаваў геалагічны будынак Алтая ў 1915 годзе, Палярнага Урала ў 1916, паўночнай Манголіі ў 1917. У 1911—1913 гадах у якасці дзяржаўнага геолага Аргенціны, даследаваў радовішчы волава ў Аргенціне і Балівіі.