Шэдар
Выгляд
Зорка | |
---|---|
Назіральныя даныя (Эпоха J2000.0) |
|
Прамое ўзыходжанне | 00гадз 40мін 30.4405с |
Схіленне | +56° 32′ 14.392″ |
Адлегласць | 229±9 св. гадоў (70±3 пк) |
Бачная зорная велічыня (V) | 2.24 |
Сузор’е | Касіяпея |
Астраметрыя | |
Прамянёвая скорасць (Rv) | −3,8 км/c |
Уласны рух (μ) |
RA: 50,36 mas у год Dec: −32,17 mas у год |
Паралакс (π) | 14,27±0,57 mas |
Абсалютная зорная велічыня (V) | −1,99 |
Характарыстыкі | |
Спектральны клас | K0IIIa |
Паказчык колеру (B − V) | 1,17 |
Паказчык колеру (U − B) | 1,13 |
Пераменнасць | Мяркуецца |
Фізічныя характарыстыкі | |
Маса | 4–5[1] M☉ |
Радыус | 37 R☉ |
Узрост | 1–2×108[1] гадоў |
Тэмпература | 4530 K |
Свяцільнасць | 500 L☉ |
Вярчэнне | 21 км/с |
Шэда́р (α Касіяпеі) — яркая зорка сузор'я Касіяпеі з бачнай зорнай велічынёй 2,24m. Назва зоркі запазычана ад арабскага слова صدر şadr — «грудзіна».
Шэдар — аранжавы гігант спектральнага класа K0 IIIa, зорка больш халодная, але ярчэйшая за Сонца. Баламетрычная свяцільнасць прыкладна ў 855 раз, а дыяметр у 42 разы больш, чым у Сонца. Адлегласць да зоркі каля 230 светлавых гадоў (70 парсекаў). Мяркуецца, што Шэдар з'яўляецца пераменнай зоркай, аднак з XIX стагоддзя варыяцый свяцільнасці не назіралася.
У папулярнай культуры
[правіць | правіць зыходнік]- Да планеты сістэмы зоркі Шэдар адпраўляюцца персанажы мастацкіх фільмаў «Масква — Касіяпея» і «Отракі ў Сусвеце».
- Кей Дач/Альтос, герой трылогіі З. Лук'яненкі «Лінія грёз», родам з другой планеты Шэдара.
- У расказе Аластера Рейнольдса "За разломам арла" фігуруе станцыя Саўмлакі на краю сектара Шэдар.
Зноскі
[правіць | правіць зыходнік]- ↑ а б Professor James B. (Jim) Kaler. SHEDAR (Alpha Cassiopeiae) . University of Illinois.