Базальт

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Базальт

База́льт — магматычная горная парода, адна з найбольш пашыраных у зямной кары.

Складаецца пераважна з плагіяклазу, піраксену, алівіну, вулканічнага шкла.

Характэрны цёмны колер. Структура горнай пароды парфірападобная ці шклістая. Шчыльнасць 2,52—2,97 г/см³. Тэмпература плаўлення 1000—1250 ºC.

Базальты займаюць агромістыя плошчы дна акіянаў і велізарныя тэрыторыі мацярыкоў (трапы), утвараюць лавы многіх вулканаў.

На Беларусі базальты выяўлены на паўднёвым захадзе, у Брэсцкай упадзіне.

Базальт выкарыстоўваецца ў каменналіцейнай прамысловасці, як будаўнічы і абліцовачны матэрыял.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Комар А. Г. Строительные материалы и изделия: Учебн. для инж.-экон. спец. строит. вузов. — 5-е изд., перераб. и доп. — М.: Высшая школа, 1988. — С. 38. — 527 с. — 40 000 экз. — ISBN 5-06-001250-6. (руск.)

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

  • Базальт(недаступная спасылка) // Словарь изобразительного искусства (руск.)