Васіль Міхайлавіч Сідзельнікаў

Васіль Міхайлавіч Сідзельнікаў
Васіль Міхайлавіч Сідзельнікаў
Дата нараджэння	13 сакавіка 1921
Месца нараджэння	Юрты-Канстанцінавы[d], Polomoshinskaya Volost'[d], Томскі павет[d], Томская губерня, РСФСР[d];
Дата смерці	21 снежня 1943 (22 гады)
Месца смерці	Гарохавішчы, Любанскі сельсавет, Акцябрскі раён, Палеская вобласць, БССР, СССР;
Месца пахавання	Любань;
Альма-матар	Томскае артылерыйскае вучылішча[d] (1940);
Грамадзянства	СССР;
Прыналежнасць	СССР
Род войскаў	артылерыя
Гады службы	1940—1943
Званне
Бітвы/войны	Вялікая Айчынная вайна
Сувязі	Парменій Міхайлавіч Сідзельнікаў
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Васіль Міхайлавіч Сідзельнікаў (1921—1943) — старшыня Рабоча-сялянскай Чырвонай Арміі, удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, Герой Савецкага Саюза (1944).

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Васіль Сідзельнікаў нарадзіўся 13 сакавіка 1921 года ў вёсцы Юрт-Канстанцінаўка (цяпер — Яшкінскі раён Кемераўскай вобласці). Малодшы брат — Герой Савецкага Саюза Парменій Міхайлавіч Сідзельнікаў. Пасля заканчэння Томскага педагагічнага тэхнікума працаваў настаўнікам, дырэктарам школы. У 1940 годзе Сідзельнікаў быў прызваны на службу ў Рабоча-сялянскую Чырвоную Армію. З снежня 1942 года — на франтах Вялікай Айчыннай вайны^[1].

Да снежня 1943 года старшына Васіль Сідзельнікаў камандаваў агнявым узводам 1007-га лёгкага артылерыйскага палка 46-й лёгкай артылерыйскай брыгады 12-й артылерыйскай дывізіі прарыву 4-га артылерыйскага корпуса прарыву 65-й арміі Беларускага фронту. Вызначыўся падчас вызвалення Гомельскай вобласці Беларускай ССР. 21 снежня 1943 г. узвод Сідзельнікава адбіваў нямецкую контратаку ў раёне вёскі Гарохавічы Калінкавіцкага раёна, знішчыўшы 7 нямецкіх танкаў і вялікую колькасць салдат і афіцэраў праціўніка. У разгар бою сам стаў да гарматы і падбіў 1 танк праціўніка, але і сам загінуў ад прамога пападання ў гармату. Першапачаткова быў пахаваны ў Гарохавічах, пазней перапахаваны ў брацкай магіле ў вёсцы Любань Акцябрскага раёна Гомельскай вобласці Беларусі^[1].

Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 29 сакавіка 1944 года за «ўзорнае выкананне баявых заданняў камандавання на фронце барацьбы з нямецкімі захопнікамі і праяўленыя пры гэтым мужнасць і гераізм» старшыня Васіль Сідзельнікаў пасмяротна быў удастоены высокага звання Героя Савецкага Саюза. Таксама быў узнагароджаны ордэнамі Леніна і Чырвонай Зоркі, медалём^[1].

У гонар братоў Сідзельнікавых названыя вуліца ў Яшкіна, школы ў іх роднай вёсцы і ў Яшкіна^[1].

Зноскі

↑ ^а ^б ^в ^г Васіль Міхайлавіч Сідзельнікаў на сайце «Героі краіны»

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Герои Советского Союза: Краткий биографический словарь / Пред. ред. коллегии И. Н. Шкадов. — М.: Воениздат, 1988. — Т. 2 /Любов — Ящук/. — 863 с. — 100 000 экз. — ISBN 5-203-00536-2.
Герои Советского Союза — кузбассовцы. — Кемерово, 2006.
Звёзды доблести ратной. Новосибирск: Новосибирское кн.асібірскае кн. выд., 1986.
Новосибирцы — Герои Отечества. — Новосибирск, 2010.
Томск в судьбе Героев. — Томск, 2005.

[wh-1] а ^б ^в ^г Васіль Міхайлавіч Сідзельнікаў на сайце «Героі краіны»

[1]